อ่าหยั่งหนอ~

                       บทนำ(สั้นจิ๊ดด)
.. เทพเจ้า ไม่ใช่แค่สร้างมนุษย์ที่มีจิตวิญญาณแล้ว แต่ยังมี "ผี" หรือ "วิญญาณ"
พวกมันเกิดจากการตายของมนุษย์ พวกมันหลอกคนเป็นประจำ มันให้คนมองเห็นมันก็ได้ ไม่ก็ได้
แต่ยังมีผู้คนที่มองเห็นพวกมัน สายตาที่เห็นได้ถูกเรียกว่า"six sane(สัมพัสที่6)"(เขียนถูกมะ)

มีโรงเรียนแห่งหนึ่ง โรงเรียนแห่งนี้ก็คล้ายโรงเรียนธรรมดา แต่แค่ "มีผีอยู่" เท่านั้นเอง
แต่ที่แปลกอีกอย่างคือ โรงเรียนนี้เข้ามา ทุกคนต้องมีสายตาsix sane
ทุกคนก็คิดว่า โรงเรียนนี้พิลึก โรงเรียนนี้ประหลาด ทำให้โรงเรียนนี้เริ่มย้ำแย่ลง
ครูใหญ่ก้เลย จ้างหมอผีมาสร้างอาวุธป้องกันตัวให้แต่ล่ะคน  โรงเรียนนี้ก็เลยเริ่มมีคนเข้ามามากขึ้น
ผีก็เริ่มโกรธ พวกมันพยายามไล่ผู้คนออกไป แต่แพ้กลับมาทุกครั้ง...

โอเค ได้ บทที่1 มา!

บทที่1ห้องน้ำสยองขวัญ1/2
"ฮือๆฮือ..ฮือ..ฮือ"
เสียงร้องไห้โอดครวญของใครซักคนในห้องน้ำหญิงบนตึกเรียนชั้นที่7 ทุกวันเวลา6โมงเย็น เสียงแบบนี้จะร้องขึ้นมา
"เหวอ เสียงนั้นอีกแล้ว เราไปก่อนนะ"เด็กผู้หญิงได้ยินเสียงนี้แล้ววิ่งนี้ไป
"เธอ...รอชั้นด้วย"เด็กผู้หญิงอีกคนก็วิ่งไปเหมือนกัน

"ฮี่ๆๆๆ พวกแกจะต้องตาย พวกแกจะต้องตาย!!! ว่ะฮะฮ่ะฮ่า"เจ้าของเสียง เป็นเด็กตัวเล็กๆ แต่เขาตายแล้ว ยืนอุ้ม ตุ๊กตาหมี ใหญ่เท่าตัวเธอ

...ณ หอประชุม...
[ถ้า นร. ไม่พอใจกับอาวุธ เชิญมาแลกคือได้นะครับ]ครูใหญ่พูดโดยใช้ไมโคโพนต์ เพียงแค่พูด นร. คนอื่นๆ ก็ลุกกันพรึบ
"ไปด้วยดีกว่า"เสียงของราวี่บ่นพรึมพรัมกับตนเอง
"โอ๊ย!"เขาร้องขึ้น เมื่อรู้สึกว่าเขาชนกับใครคนหนึ่ง
"ขอโทษครับ"เขาพุดอีกทีแล้วก้มหน้าลงไปเก็บอาวุธที่ได้มา
"นี่! เดินระวังหน่อยสิ!"เสียงของเนซึมิเพื่อนร่วมห้องของราวี่ ตะคอกใส่ราวี่
"อึ๊ย! ขอโทษ เขาใจป่ะ ขอโทษนะ! "ราวี่ตะคอกกลับอย่างโมโห
"หน่อย! เดี๋ยวก่อนเหอะ เสร็จการประชุมเมื่อไหร่นะ"เขาเดินไปที่หน่วยแลกอาวุธแล้วเดินเข้าที่นั้งเดิม

...เมื่อหมดเวลาประชุม...
กริ๊งงงง!!!
เสียงอ๊อดหมดเวลาเรียนแล้ว...เนื่องจาก ราวี่ และ เนซึมิ ห้องอยู่ชั้น7 จึงได้ยินเสียงนั้นบ่อย เสียงเด็กร้องไห้ ใช่แล้ว วันนี้เขาก้ได้ยินเช่นกัน
"ฮือๆ ฮือ...ฮือๆ"เสียงเด้กร้องไห้ ทั้งคู่ได้ยินเสียงนั้นตอนที่กำลังจะกลับป้อมปราการ
"เอ่อ เนซึมิ แกไปดูผีในห้องน้ำหญิงกันดีไหม"ราวี่ถามขึ้น
"ไม่"เสียงเนซึมิเย็นมาก ตอบกลับไป
"นะ"ราวี่อ้อน
"ไม่"เนซึมิตอบเสียงแข็งแล้วเดินเร็วขึ้น
"นะๆๆ ถ้านายไปชั้นจะเลี้ยงหมูทอดหน้าโรงเรียนเลยนะๆ"เขาพุดขึ้น สายตามีเลสนัยต์ เขารู้ว่าเนซึมิมีขอดปรดนั้นก็คือ หมูทอดหน้าโรงเรียน
"อืม....เลี้ยจริงนะ ไป!"เขาพูดแล้วเดินไปหน้าห้องน้ำ ต้นเสียงของเด็กคนนั้น
"ป่ะ"ราวี่พูด แล้วเปิดประตูเข้าไป

ปึง!!
"เฮ้ย!! เนซึมิ เราซวยแล้ว"ราวี่พูดอย่างตกใจ เมื่อเขาพบว่าประตูห้องน้ำปิดเอง เขาพยายามเปิด แต่ก็เปิดไม่ได้
"ทำไงดีว่ะ เพราะแกคนเดียวเลยราวี่ ออกไปได้เมื่อไหร่นะ ฉันจะฆ่านาย"เนซึมิก็พยายามเปิดประตู
"พวกแกไม่มีวันได้ออกไปจากที่นี้หรอ"ราวี่และเนซึมิหันหน้าไปหาต้นเสียง ต้นเสียงก็คือผีตนนั้น ผีเด็กในห้องน้ำ
"เทอต้องการอะไร"เนซึมิถามขึ้น มือหนึ่งเขาหยิบไพ่โพขึ้นมา
"แค่ชิวิตพวกเธอไง!!!"เมื่อเธอพูด วิญญาณก็หายไป
"มันหายไปไหนแล้วเนซึมิ..."ราวี่พูดช้ามากๆ
"ฉันอยู่บนนี้..."วิญญาณของเด็กคนนั้นอยู่บนหลังของราวี่นั้นเอง

แล้วราวี่จะทำยังไงดีล่ะ โปรดติดตาม

  ว้าว

โอ้วเย่

 

สนุกหงิ