[5] ราตรีที่แสนอันตราย
ในมิติอีกมิติ
ทั้ง6อยู่ในเขตป่าไม้ ในระหว่างที่เดินทางทั้ง6ก็เก็บวิญญาณอยู่
แบล็ค-เฮ้อ~~ นานแล้วนะเนี่ย เพิ่งได้แค่18ดวงเอง
คิดส์-แม้...นายดำ ทำเป็นเหนื่อย
แบล็ค-ใครชื่อดำกันฮ่ะ!!!!(แบล็คทกแขนเสื้อขึ้น)
คิดส์-นายไง นายดำ(คิดส์ก็ทกแขนเสื้อขึ้น นั้นก็คือสัญญาณว่าทั้งคู่เริ่มสงครามแล้ว)
วาตานุกิ-หยุด! หยุดได้แล้ว
คิดส์-ชิ
แบล๊ค-เชอะ
โซล-นี้ก็จะดึกแล้ว เดียวเตรียมทีพักก่อนละกัน(โซลดูนาฬิกา)
ทุกคน-ได้
เคียวกะ-จริงก็ ไม่ค่อยมีความเห็นกับนายเท่าไหร่หรอก(เคียวกะเดินนำ)
ทุกคน-แล้วตามาเพื่อ...
เคียวกะ-มันเป็นกิจกรรม(เคียวกะยักไหล่)
..ในขณะที่กำลังเตรียมที่พัก..
-แฮ่ กลิ่นคาวมนุษย์ มาแล้วรายต่อไป
วาตานุกิ-อ๊ะเด๊ะ!(วาตานุกิหันควับ)
แบล๊ค-ได้ยินเสียงเหมือนฉันไหม คิดส์(แบล๊กหันช้าๆ แล้วถามคิดส์ที่อยู่ข้างๆ)
คิดส์-อ...อือ(คิดส์พยักหน้า)
วาตานุกิ-พวกพี่ๆไม่อยู่ด้วย(วาตานุกิหันไปแล้วพูดขึ้น)
วาตานุกิ-ทุกคน เราต้องยื้อเวลาให้นานที่สุด ให้พี่ๆกลับมานะ(ทุกคนหยิบอาวุธแล้วดูบิเวรต่างๆ)
-พวกแก!!! ตาย!!!
คิดส์-น...นี่มัน เพชรฆาต มารุโตะ!!!!
มารุโตะ-ช่าย!!! แพล๊บ...(มันเลียกรงเล็บขนาดยาวเมตรครึ่ง)
แบล๊ค-แล้วจะจะทำไงดี...(แบล๊คหันไปถามคนอื่น)
วาตานุกิ-ยื้อเวลาไว้!!! รอให้พวกพี่ๆกลับมาก่อน(วาตานุกิ วิ่งแล้วท่องคาถาอัญเชิญเทพมังกรแห่งแสง)
แบล๊ค-ไปเลย...เคียวของฉัน(แบล๊คขว้างเคียวใส่มารุโตะ)
มารุโตะ-หน๊อย!!!(เคียวโซ่ของแบล๊ครัดตัวมารุโตะ)
คิดส์-ใจนะเพื่อน...ปังๆๆๆๆๆๆๆๆ(ปืนที่ยิงไปทำให้มารุโตะบาดเจ็บสาหัส)
มารุโตะ-ฝากไว้ก่อน...อึ๊ก(มารุโตะ ใช้เล็บข่วนโซ่ขาดแล้วนี้ไป)
ทั้งสาม-รีบกลับมาเอาคืนด้วยน้า~!!!
เมื่อพี่ๆกลับมา ทั้งสามก็เล่าเรื่องทั้งหมด พี่ๆก็เลยบอกว่าเก่งมาก ทั้งสามก็เลยดีใจที่มีพี่ๆชมแบบนี้ ทั้งหมด เมื่อกินข้าวเสร็จ ก็เข้านอนตามเต็นท์ของตนเอง
...ในลัทธิเฮไลท์...
เฮไลท์-เจ้า!!! ทำให้ข้าผิดหวัง แค่เด็ก3คนเจ้าก็สู้ไม่ได้ ข้าจะฆ่าเจ้า(เฮไลท์โกรธ จนคว้าดาบขึ้นมา)
มารุโตะ-ขอโอกาศข้าอีกสักครั้งเถอะ(มารุโตะอ้อนวอนเฮไลท์)
เฮไลท์-ได้ ข้าให้โอกาศเจ้า ถ้าเจ้าทำให้ข้าผิดหวังอีก เจ้าโดนดีแน่(เฮไลท์เก็บดาบไว้ที่เดิม)
มารุโตะ-ขอรับ
ตายล่ะ!! เมื่อเฮไลท์คิดที่จะขัดขวางกิจกรรมนี้ จะทำยังไงล่ะเนี่ย ติดตามไป