หนุ่มสาวเอย...พวกเธอว์จงเสพย์ดราม่า

ตรูรู้น่าว่าพวก_ชอบดูคนตีกัน อย่ามาทำตัวซึนเดเร๊ะ!!

ไม่ใช่การ์ตูนแต่เกาะกระแสฮิตกระโยคนี้

แกะบ้านพ่องสิไม่มีกีบ

โดน ฮะ 

ข้ารุสึกเหมือนขาดสิ่งสำคันบางอย่าง

เมื่อท่านไม่อยุ่...

เอานี่ไป

"จะเดี๋ยวนี้หรือเมื่อก่อน สิ่งที่ชั้นปกป้องนั้นมีเพียงสิ่งเดียวไม่เปลี่ยนแปลง"
"ไม่ได้สิ่งตอบแทนใดๆอะไรสักอย่าง แต่ถ้าหากไม่ทำอะไรลงไปแล้วตัวเองก็จะไม่ใช่ตัวเองอีกต่อไป"
"วิญญาณจะแตกสะบั้น"
"แค่ต้องการให้ผู้หญิงที่หลงใหลมีความสุขมันก็เท่านั้นเอง"
"ถ้ามีเวลาว่างขนาดพร่ำพรรณาถึงวาระสุดท้ายที่งดงามล่ะก็ สู้มีชีวิตต่อไปอย่างสวยงามจนสิ้นอายุขัยไม่ดีกว่าเรอะ"
"ของห่วยแตกพรรค์นี้มันหักวิญญาณชั้นไม่ได้หรอก"
"ฉันน่ะจนกว่าร่างกายจะสลายไป ฉันจะใช้ชีวิตให้มันคุ้มสุดๆเลย"
"ถึงจะได้ชื่อว่ามนุษย์แต่ก็ไม่ต่างจากเป็นวานรที่ถูกขังในกรงที่ชื่อว่าโลกจะเป็นบนพื้นดินหรือใตเพื้นดินก็ไม่ต่างกัน ต่างกันเพียงกว้างกว่าหรือแคบกว่าเท่านั้นกรงที่แคบย่อมทำให้ผู้ไม่พอใจรู้สึกขาดอิสระ การไร้อิสระที่แท้จริงคือการเอาหัวใจของตนกักขังไว้ในกรงด้วยตนเองต่างหาก"

"หากมีเวลาว่างพร่ำหาความตายเพื่อหลีกหนีล่ะก็ ต่อสู้กับตนเองในกรงจักดีกว่า"
"วิญญาณของข้า ก็จักชุ่มชื้นขึ้นสักทีล่ะ"
กว่าจะรู้ตัวว่าเหยียบย่างเข้าไป มันก็สายเกินจะแก้ไขอะไรได้แล้ว"
"ความตายของเจ้า จะทำให้จันทราเต็มดวง"
"อย่าทำให้หัวใจของข้า สับสนไปมากกว่านี้เลยนะ"
"งดงามขึ้นผิดหูผิดตาเลยนะ แต่ว่าวิญญาของเจ้า กลับน่าเกลียดเกินรับได้"
"ถึงแม้ไม่อาจเปล่งประกายเหนือผู้คนดั่งดวงอาทิตย์ แต่ก็ส่องประกายความงามแห่งดวงจันทร์ไปยังทุกหนแห่ง"
"เหยื่อที่ติดใยของแมงมุม มีวิธีเดียวเท่านั้นที่จะเอาตัวรอดได้ นั่นคือการฆ่าแมงมุมทิ้งซะ"
"เซ็งขึ้นมาตงิดๆแฮะ รู้สึกหงุดหงิดไปหมดทุกอย่างเลย ต่อให้ตายชั้นก็จะไม่ยอมให้ไอ้เวรตะไลนั่นมาหยามเกียรติของอาจารย์เด็ดขาด"
"ที่นี่คือที่ๆเธอคนนั้นจะกลับมา ที่นี่คือที่อยู่ของเธอคนนั้น"
"เพื่อนพ้องคนสำคัญของข้า... อย่าทำร้ายพวกเขาไปมากกว่านี้เลย"
"อย่าเอามือโสโครกของแก มาแตะต้องผู้หญิงคนนี้นะเว้ย"
"จะไม่ให้เธออยู่คนเดียวเด็ดขาด"

"อย่าบอกให้ฉันดีอีกได้รึเปล่า และเลิกคิดแบกรับภาระด้วยตัวคนเดียวได้แล้ว หัดร้องไห้ขอความช่วยเหลือซะมั่ง หัดน้ำมูกไหลย้อยมาเปื้อนที่เสื้อฉันซะมั่ง .... เวลาอยากจะร้องไห้ก็จงร้องไห้เต็มที่เวลาอยากหัวเราะก็หัวเราะออกมาให้ดังๆ แล้วเวลาที่เธอร้องไห้ด้วยใบหน้าที่น่ารังเกียจนั้น ฉันจะร้องไห้ด้วยใบหน้าที่น่ารังเกียจยิ่งกว่า เวลาที่เธออยากหัวเราะจนท้องแข็ง ฉันก็จะระเบิดหัวเราะออกมาให้ลั่นโลกยิ่งกว่า"

" เธอน่ะยังมีพวกพ้องอยู่ เพื่อนพ้องที่พร้อมจะประคองเธอและเดินเคียงข้างไปด้วยกัน"
"แทนที่จะยอมทิ้งชีวิตของตนเองเพื่อตายอย่างงดงามสู้มีชีวิตตามหนทางของตนเองที่แม้จะมอมแมมไปบ้าง มันยังดีกว่าอย่างเทียบไม่ได้เลยนะ"

"หากอยากรู้วิธีการใช้ดาบที่แท้จริงก็จงตามมา จากนี้ไปข้าจะสอนเจ้ากุมดาบ หากมิใช่เพื่อฟาดฟันศัตรู แต่เอาไว้ฟาดฟันความอ่อนแอของตน มิใช่เพื่อการปกป้องตน แต่เพื่อปกป้องจิตวิญญาณของตัวเอง"

"ทอดทิ้งเพื่อนพ้องเหรอ ผิดแล้ว เพราะกลัวจะสูญเสียเพื่อนพ้องล่ะไม่ว่า.. ต่อสู้เพียงลำพังเหรอ?ก็ไม่ใช่ล่ะ ถ้าอยู่ตัวคนเดียวตั้งแต่แรกล่ะก็จะไม่มีทางรู้จักกับความขมขื่นเด็ดขาด... ทอดทิ้งตัวเองเหรอ?สำคัญตัวผิดไปแล้ว ก็แค่หลีกหนีจากความทุกข์ตรมที่ต้องแบกรับต่างหากล่ะ.. แกมันก็แค่คนอ่อนแอธรรมดาๆ นี่ล่ะ"

"โปรดใช้ชีวิตตามหนทางของตนเอง โปรดมีชีวิตเพื่ออิสรภาพของตัวเองนะ"
"เจ้ามีความแข็งแกร่งที่ข้าไม่มี ความเข็มแข็งไม่ยอมหนีไปจากความขมขื่นที่ต้องแบกรับ"
"ทั้งๆที่ไม่คิดจะแบกรับภาระอะไรอีกแล้ว แต่ก็แบกรับภาระเอาไว้อีกคราโดยไม่รู้ตัว ทั้งๆที่ไม่อยากเป็นภาระให้กับใครอีก แต่กลับกลายเป็นภาระให้ผู้อื่นโดยไม่รู้ตัว"

by GIntama

วันนี้เอาแค่นี้ก่อน
ขี้เกียจพิมพ์
ฮ่าฮ่าวันหลังจะมาต่อ
นี่คือเท่าที่ผมชอบนะคับ
เยอะแยะเลยเดี๋ยวเอามาลงเพิ่มๆ

mada mada dane