เคยถามใจ ว่าเหตุใดความรัก
เปรียบเหมือนแสงไฟส่องทาง
บางครากลับเหมือนไฟเผาใจ
คงเหมือนกัน ดั่งตัวเธอและฉัน
บทแรกรักกันจะตาย บทสุดท้ายคือน้ำตา

แค่นิยาย - เรทโทรสเปค

ต.เต่า อ๊อด อ๊อด

เธอ เธอจำได้หรือเปล่า
จำวันคืนที่เรา มีให้กันได้ไหม
เรา ผ่านอะไรมากมาย
ทุกๆ สิ่งดีร้าย ล้วนมีความสำคัญ

วันคืนที่เราเรียนรู้กัน
ส่งให้เธอกับฉัน ก้าวมาขั้นสุดท้าย

ก็มันเป็น รักที่เกิดจากความใกล้ชิด
ผ่านสิ่งที่มีชีวิตที่เรียกว่าหัวใจ
ก็แค่เราสานต่อแบบไม่ต้องหยุดพัก
ปล่อยสิ่งที่เรียกว่ารัก ก้าวไปโตไป
อย่างที่ใจต้องการ

เธอ อาจจะลืมสังเกต
มีอารมณ์พิเศษ เกิดกับเธอและฉัน
เกินกว่าจะเป็นเพื่อนกัน
เพราะคำตอบเหล่านั้น ฉันรู้มันด้วยใจ

มีคนดีดี นับร้อยพัน
แต่อย่างเธอกับฉัน จะไปหาที่ไหน

ก็มันเป็น รักที่เกิดจากความใกล้ชิด
ผ่านสิ่งที่มีชีวิตที่เรียกว่าหัวใจ
ก็แค่เราสานต่อแบบไม่ต้องหยุดพัก
ปล่อยสิ่งที่เรียกว่ารัก ก้าวไปโตไป
อย่างที่ใจต้องการ

หากว่าฉัน ต้องการคู่คิดสักคน
ผ่านชีวิตร้อนหนาว ผ่านแดดและฝน
ก็อยากให้เธอ อยู่กับฉัน

ก็มันเป็น รักที่เกิดจากความใกล้ชิด
ผ่านสิ่งที่มีชีวิตที่เรียกว่าหัวใจ
ก็แค่เราสานต่อแบบไม่ต้องหยุดพัก
ปล่อยสิ่งที่เรียกว่ารัก ก้าวไปโตไป
อย่างที่ใจต้องการ

Chorus
จ้องตาอยู่ทุกวัน คบกันจนรู้ใจ
ฉันคงไม่รักใคร หันไปก็เห็นเธอ

ธ เธอ

รัก...ยังร้องเรียกเธอ ซ้ำๆ

ล้านคำ ในทุกนาที ที่หายใจ

ก็ไม่รู้ ชีวิตจะอยู่ถึงไหน...

น.หนู ค่ะ

 

เรปบนชอบเพลงนี้เหมือนกันเลย^^
เอาเพลง OST ความจำสั้นไป!

หลับตาลงยังรู้สึก ท่ามกลางความอ้างว้างในหัวใจ
ค่ำคืนยาวนาน กับความเดียวดาย และลมหายใจที่ว่างเปล่า
อยากให้เธอได้สัมผัส กับความห่วงใยที่มีให้เธอ
ได้ยินเสียงของพระจันทร์ที่กล่อมเธอฝันดี ให้เธอได้รู้ตลอดไป
ว่าทุกเวลา ที่เราห่างกันแสนไกล ยังมีอีกคำในหัวใจ
ที่จะบอกเธอ ให้เธอได้รู้และเข้าใจ
ว่าคิดถึงเธอ เมื่อเราห่างกันแสนไกล มีคำหนึ่งคำจะพูดไป
ให้เธอได้รู้ จะแทนความหมายความห่วงใย ฉันคิดถึงเธอ
อยากให้เธอได้สัมผัส กับความห่วงใยที่มีให้เธอ
ได้ยินเสียงของพระจันทร์ที่กล่อมเธอฝันดี ให้เธอได้รู้ตลอดไป
ว่าทุกเวลา ที่เราห่างกันแสนไกล ยังมีอีกคำในหัวใจ
ที่จะบอกเธอ ให้เธอได้รู้และเข้าใจ
ว่าคิดถึงเธอ เมื่อเราห่างกันแสนไกล มีคำหนึ่งคำจะพูดไป
ให้เธอได้รู้ จะแทนความหมายความห่วงใย ฉันคิดถึงเธอ
ก็ฉันมีเพียงเธอ

ใจสลาย คล้ายๆ โลกมันหยุดหมุน
คนที่คุ้น เพิ่งพูดว่าเราจบกัน
เกิดนาทีที่มีน้ำตา กับเวลาที่ดูเงียบงัน
เหลือแค่ฉัน ไม่เหลือใคร

เธอยังห่วงกัน ปลอบฉันร้อยพันเหตุผล
สรุปต้องทน ผลลัพธ์คือเธอต้องไป
ยังกำชับให้จบด้วยดี อย่าเจ็บสิเธอยิ่งทุกข์ใจ
คิดได้ไง อยากถามเธอแค่หนึ่งคำ

* ถ้าเธอไม่ให้ฉันเจ็บ แล้วเธอจะให้ใครเจ็บ
เธอจะให้ฉันเก็บน้ำตาไว้ที่ไหน
คนที่ต้องเสียทุกอย่าง ยังต้องมาฟังเธอบอกอย่าเสียใจ
ถ้าเธอไม่อยากจะทำร้าย อย่าทิ้งกันไปสิเธอ

ได้ฟังอย่างนี้ มันเหมือนยิ่งถูกตอกย้ำ
ไม่เจ็บไม่ถาม เธอแค่กังวลใช่ไหม
กลัวบางคนมองเธอไม่ดี กลัวบางทีมีคนเหงาตาย
นึกอย่างไง ถึงพูดง่ายๆ อย่างงั้น

ซ้ำ (*)

ก็เธอเองเป็นคนทิ้งเอง จะพูดอะไรก็ได้
ก็เธอเองไม่ได้เสียใจ จะพูดยังไงก็ได้
ก็ในเมื่อตัวเธออยากจบ ใช่สิฉันเองจำเป็นต้องเจ็บ

ก็เธอเองเป็นคนทิ้งเอง จะพูดอะไรก็ได้
ก็เธอเองไม่ได้เสียใจ จะพูดยังไงก็ได้
ก็ในเมื่อตัวเธออยากจบ ใช่สิฉันเองจำเป็นต้องเจ็บ
เพราะเธอเสียใจแทนฉันไม่ได้

ซ้ำ (*)

ไม่อยากให้ฉันต้องร้องไห้ อย่าทิ้งกันไปสิเธอ

TT

ธ.