แถม ถ้าอยู่ในช่วงใช้ค้อน ถ้าไม่บัฟเวทใส่ตัวเอง จะวืดแดกมากๆ และก็อย่างที่บอกในจุดอ่อน ถ้าถูกปลุก พอหงุดหงิด ใช้เวทไม่ได้(_ _)

 ถ้าไม่เข้าใจก็มั่วไป~

ฃื่อ - แบล๊ส หรือ บล๊าส(นู๋ไม่ได้หมายถึงใครน้า )
เพศ - ชาย
อายุ - 91 เย้ย 19
อาชีพ - ช่างตัดผมฝีมือดี
อุปนิสัย - ใจเย็นจนเย็นใจ เฮ้ยมั่วละ ใจเย็น ใจแข็ง มือไว รับความรู้สึกไวมาก ไม่ถูกกับผู้หญิงน่ารัก
ฉายา - ช่างตัดผมมือดี
ทักษะความสามารถ - มีสัมผัสที่6 สามารถใช้กรรไกรตัดผมตัดหัวเป้าหมายให้ขาดได้ในพริบตา และโจมตีแผลเก่า
เปิดแผลเก่าจากการโจมตี ถ้าเป้าหมายไม่มีแผลคือจบ
ท่าไม้ตาย - เลือดคลั่ง เปลี่ยนเลือดออกมาเป็นความสามารถทางสายตา(แม่นยำ)(ทำไมเป็นท่าไม้ตาย รออ่าน ฮา..)สับล้านแรงม้า สับศัตรู1000000 ครั้งติดในเวลาแค่ 1วินาที

จุดอ่อน
1.เลือดคลั่ง จะใช้เลืดอมหาศาล แต่ตามความจริง                      บล๊าสแม่นน้อยมาก(คือจะโจมตีอะไรก็แทบไม่โดน) และถ้าใส่ผ้าคลุมมันจะชอบมาพันอาวุธเสมอ นั่นแหละจุดอ่อน
2.สับหมื่นแรงม้า ผู้ใช้จะขยับไม่ได้จนกว่าผลของทักษะจะหมด

เฟิร์นว่าแต่งเลย .. ไม่ต้องแนะนำตัวละครก็ได้ เริ่มๆไปแล้วก็เพิ่มตัวละครไปเรื่อยๆ
อะนะ = =.

เอาๆ แต่งก็ได้ เดี๋ยวค่อยรับน้องอีกที ปล. ชื่อแองเฟรา อ่ารว่า แอง เฟ-รา นะ
ใน 1000 ปีที่แล้ว ได้มีสงครามชิงพิภพทั้ง7 ซึ่งมีตำนานเล่าขานว่า 'ผู้ใดที่ครอบครองพิภพทั้ง7 จะได้เป็นอมตะชั่วกัปชั่วกัลป์' จึงได้มีการแย่งชิงกันอย่ีางมากมาย และเกิดศึกสงครามระหว่างเผ่าความมืด
และเผ่าแสง ซึ่งเผ่าแสงไม่ได้คิดจะแย่งชิง เพียงแต่ฝ่ายแสงอยู่หน้าประตูพิภพ จึงได้มีการรบกันขึ้น และกษัตริย์ แองเฟรา ได้สั่งให้นักรบโดยเฉพาะเหล่าพาลาดินกันมากมาย
แองเฟรา:อาร์มี่ ฟรีโอน่า ถึงเวลาเจ้าจะต้องควบคุมเหล่าสาวกพาลาดินของพวกเจ้า จงทำหน้าที่ให้ดีที่สุด!
อาร์มี่/ฟรีโอน่า:พระเจ้าค่ะ/ครับ!!!!!
อาร์มี่และฟรีโอน่าได้นำเหล่าพาลาดินมาป้องกันข้าศึกมากมาย แต่แทนที่จะต้านไหว กลับมีลูกธนูสีดำมาปักที่อกของอาร์มี่
ฟรีโอน่า:อาร์มี่ ิอย่าตายนะ นายจะตายไม่ได้! ลุกขึ้นสิ ปกป้องแองเฟรา กษัตริย์ของพวกเรา!
หลังจากนั้น มีชายหนุ่มลึกลับ ใส่ผ้าคลุมสีขาวสนิท
ชายหนุ่มลึกลับ:Recurrection!(ชุบชีวิต)
ฟรีโอน่า:นะ...นาย... นายใช่ฟรอสซ์หรือเปล่า
ชายหนุ่มลึกลับ:ใช่....ฉันคือฟรอสซ์ รีบไปกันเถอะ
หลังจากฟรอสซ์พูดจบก็รีบพุ่งไปยังนักธนูที่ยิงมาทางอาร์มี่อีกรอบ แต่มันไม่ได้โดนอาร์มี่ แต่ไปโดนกำแพงแทน และหลังจากนั้น ฟรอสวซ์ก็ได้ร่ายเวทย์หมอกแห่งพิษ ทำให้เมืองแห่งแสงถูกปิดบังจากข้าศึก
หลังจากนั้นมา 1000 ปี เหล่าทหาร กษัตริย์ ได้่กลับชาติมาเกิด และได้มีเหล่านักรบที่เหลือได้เกิดมา แต่ศัตรูกลับ อยู่ต่อไปโดยไม่มีการเกิดหรือตาย ยังคงมีเพียง การรอคอยเท่านั้น...
เดี๋ยวรอรับน้องจ๊ะ

[/b]
เฟริน่า:พี่คะ~
ฟรีโอน่า:หือ~ มีอะไรหรอจ๊ะ
เฟริน่า:หนูดูละครเรื่องนี้ แล้วหนูรูกสึกว่ามันเกิดขึ้นจริงๆอ่ะค่ะ
หลังจากนั้น ฟรีโอน่าหยิบละครเรื่องที่เฟริน่าพุดถึงมาดู
ฟรีโอน่า:สงครามชิงพิภพ เอ ชื่อคุ้นๆนา เหมือนเคยเจอที่ไหน
เฟริน่า:นั่นสิคะ มันมาจากไหนน้า~

ตัดฉากมาที่ฟรอสซ์ และคลิว
คลิว:ฟรอสซ์ นายว่ามั้ย วันนี้มันอากาศร้อนจริงๆ
ฟรอสซ์:แช่แข็งให้มั้ยล่ะ จะได้หายร้อน
คลิว:เห้ย ไม่เอ๊าาาาT_T
คลิวทำหน้าเมือนจะร้องไห้ แต่ไม่ร้อง แต่แป๊ปเดียวก็เป็นตอนกลางคืน คลิวและฟรอสซ์สังเกตุว่าพระจันทร์เหลือเพียงเสี้ยงเดียว และฟรอสซ์มีความรู้สึกว่ามันเหมือนชีวิตคนที่เหลือเพียงแค่เสีเ้วยวเท่านั้น...
ฟรอสซ์:รู้สึกแปลกๆแฮะ เหมือนมีใครมองอยู่เลย
คลิว:เฮ้ยยย อย่าพาฉันโกยแน่บดิ ยิ่งกลัวๆอยู่T_T
หลังจากคลิวพูดจบ ก็มีมีดสีฟ้า ออกรูปเกล็ดน้ำแข็งมาปักตรงไม่ไกลจากที่ที่ฟรอสซ์และคลิวอยู่ ฟรอสซ์สังเกตุว่า มันมีสีขาวอยู่ตรงด้านจับ และใจนึงฟรอสซ์คิดว่าจะไปหยิบมัน อีกใจคือปล่อยมันไว้แบบนั้น...
คลิว:นี่มันมีดอารายหว่าาาาา~
คลิวพูดเสียงยาวเหยียด และดึงมีดนั้นแข็งขึ้นมา แต่กลับดึงไม่ได้! เพราะมันไม่ได้ไปไหนเลยขยับเลย
คลิว:โอ๊ย~ ทำไมมันหนักยังงี้เนี่ย!
ฟรอสซ์:(ไปหยิบมีดขึ้นมา) เบาๆเอง ว่าแต่ มีดนี่เหมือนจะมีข้อความอะไรอยู่นาาา
คลิว:จริงหรอ ขอดูหน่อยดิฟรอสซ์~
คลิวพูดอย่างตื่นเต้น แต่พอฟรอสซ์ส่ายหน้าก็นั่งเงียบแบบปกติ ข้อความนั้นเขียนว่า จงตามหาเหล่านักรบ เพื่อปกป้อง7พิภพที่กำลังจะถูกชิงในเวลาอีก 5ปีนี้ และมีดนี่ จงส่งให้พี่เลี้ยงของเจ้า...
ฟรอสซ์:พี่เซร่า...
คลิว:ทำไมหรอ? ข้อความนั้นเขียนว่าไงอ่ะ?
หลังจากนั้น ฟรอสซ์แง้มมาดูข้อความอีกทีที่ยังอ่านไม่ครบ มันเขียนไว้ว่า Kill Darknees มันทาด้วยสีเลือด และเป็นฟรอสซ์คนเดียวที่อ่านออก


เดี๋ยวตอนที่1ต่ออีกกระทู้ มันเด้ง- -/*

นั่งอ่านเพลินๆ อยู่ๆมีแมลงสาบมา กรี๊ดลั่นบ้าน โดนย่าด่าอีกYOY

ขอบใจ~ คิดมุขออกแล้ว ปล.เรื่องนี้ขอทำแบบโดนัท เอ้ย โคนันละกัน- -*(แบบว่ามันมี2ช่วง เพราะอันนี้มันเด้งกลับ รำคาญชิบบบบ~)
ต่อจากข้างบน(ตอนที่2)
เซร่า:(เดินไปแล้วคิดว่า เหยียบอะไรหว่า) ว้าย แมลงสาบ!
เซร่า/ฟรอสซ์:อุ๊บ!(เป็นจังหวะเดี๋ยวกันที่เซร่าล้มลงและทับฟรอสซ์อยู่ และปากของเซร่าและฟรอสซ์สัมผัสกันพอดี...)
เซร่า:อ่ะ... ขอโทษนะฟรอสซ์-_-//...(เซร่าลุกขึ้นและขอโทษน้องชายทั้งที่ยังหน้าแดงอยู่)
ฟรอสซ์:ก็แค่แมลงสาบ ตกใจขนาดนั้นเลยหรอ-_-^
เซร่า:ฮะๆๆ ขอโทษทีน้องฟรอสซ์^O^
ฟรอสซ์:เอ้อ เกือบลืม มีดนี่ พี่จะเอามั้ย?(เซร่าพยักหน้ารับมีดนั้นไป และยังสงสัยว่า มีดนั่นมันคืออะไร?)

ตัดฉากมายังเอลเลนและมัตสึโฮะ
เอลเลน:นี่พี่มัตสึโฮะ พี่เป็นเด็กกำพร้าจริงๆหรอ
มัตสึโฮะ:จริงๆ และก็ พี่เองก็เป็นลูกครึ่งปิศาจไฟนะ แต่มันดันเป็นข้างขึ้น15 ค่ำ แถมเกิดตอนเที่ยงคืนเป๊ะ ไร้เศษ^O^ แต่พี่เองยังรู้สึกเหมือนมีอะไรมองอยู่
เอลเลน:สาดน้ำ!
มัตสึโฮะ:ว้าย! ตกใจหมดเลย-_-' วันหลังอย่าหลอกพี่ว่าสาดน้ำสิ พี่ยิ่งกลัวๆน้ำTOT
เอลเลน:ฮะๆๆๆ ก็ได้คะ แล้ว อยากรู้รู้จังหนูเป็นน้องใคร
มัตสึโฮะ:เป็นน้องของเฟริ... เอ้ย ไม่เอาดีกว่า ค่อยรู้วันหลังจะกัน^_^
[/b]
ปล.ฟรอสซ์กับเซร่าไม่ได้อยู่ด้วยกันตอนสุดท้ายนา
ปล2.เดพี๋ยวมาปั่นต่อ ขี้เกียจคิดละ

3ชม. 240 กม. 240 กม. มันพอๆกะรถที่เร็วที่สุดในโลกเลยนะนั่น เท่าที่ดู น่าจะราวๆ 4 กิโลเมตรต่อ1นาทีนะ รถที่เร็วที่สุดในโลกอ่ะ
ปล.พอๆ เดี๋ยวลอยแล้วแพำพังช =