ลืม...ลืมแล้วว่ากี่ครั้ง
ที่เธอทำให้ช้ำ ให้ฉันเสียน้ำตา
เจ็บ...มันเจ็บเสียมากกว่า
เมื่อมองความเฉยชา อยู่บนใบหน้าเธอ
เหงา...เงียบงันและเหน็บหนาว
เดียวดายและปวดร้าวเท่าไหร่ยังต้องเจอ
รัก...จากปากคำของเธอ
กับสิ่งที่ฉันเจอ เคยตรงกันบ้างไหม
รักกันแล้วต้องมีน้ำตาแบบนี้รักภาษาอะไร
ไม่มีคนรักหน้าไหนเขาทำกัน
รักที่ไหนให้กันแต่น้ำตา อย่างที่เธอมีให้ฉัน
ยังเรียกว่ารักได้อีกหรือเธอ
ท้อ...ยิ่งนานก็ยิ่งท้อ
และคงไม่อยู่รอ ให้เธอเป็นคนลา
ยอม..ยอมไปดีซะกว่า
ต้องอยู่กับน้ำตา..ที่นับวันยิ่งไหล
รักกันแล้วต้องมีน้ำตาแบบนี้รักภาษาอะไร
ไม่มีคนรักหน้าไหนเขาทำกัน
รักที่ไหนให้กันแต่น้ำตา อย่างที่เธอมีให้ฉัน
ยังเรียกว่ารักได้อีกหรือเธอ
รักกันแล้วต้องมีน้ำตาแบบนี้รักภาษาอะไร
ไม่มีคนรักหน้าไหนเขาทำกัน
รักที่ไหนให้กันแต่น้ำตา อย่างที่เธอมีให้ฉัน
ยังเรียกว่ารักได้อีกหรือเธอ