มาลงชื่อสมัครเป็นตัวละคร ชื่อไรหว่า  ที่คุยกะป๊อบเมื่อคืนอ่ะ ><  ลาโซน่า  ใช่เป่า 
สมัครก่อนนะ เดียวขอไปคิดลักษณะตัวละครก่อนงิ

ปล. วาดก็สวยเนื้อเรื่องก็น่ารัก ชอบอ่ะ 

กลับมาจากร.ร.แล้วจ้า พรุ่งนี้ วันนี้เอากี่ตอนดี
ปล.คุณวศิษย์ตั้งแต่ตอนที่ 5 จะแต่งให้เข้ามาจีบ แย่งมูนไป แต่ในใจคิดจะมอมยา - -* เพื่อนำกลับไปองค์กรลับ!!!
ส่วนคุณChinova ก็จะไปพบมูนในขณะที่เธอกำลังหาส่วนผสมทำยารักษาให้กับจูนและเลอร์รี่ มีทักษะในการวาปไปที่ต่างๆได้อย่างรวดเร็ว ถ้ามูนอยากให้ช่วย ให้ตบมือ 3 ครั้ง แล้วเขาจะมาปรากฏ

เพิ่งจะว่างมาอ่าน อ่านจบละรอตอนต่อไป (น่าลุ้นเนอะว่าตัววาเลนไทน์จะโดนเป้นตัวอะไร อิๆๆๆยิ่งไม่หมือนชาวบ้านเค้าอยู่วาเลนไทน์นะ)

ผมลงให้แล้วหนิว่าจะให้พี่กบเลือกว่าจะเป็นรุ่นพี่ของลูเวสหรือเป็นอจ.ลูเวสดีง่า

แหะ ๆ สนุกดีนะ ^^" 

ไม่เข้าใจอีกละ มีมากกว่ามอมยาครับผม สู้กับเด็กๆคนใดคนนึง(อุ๊บไว้ก่อง)และจะมีเพิ่มเข้ามาเรื่อยๆนะ บอกหมดก็หมดสนุกสิ

ถ้าจะสมัครขอข้อมูลด้วยครับ จะดูองค์ประกอบของตัวละครจะสามารถเชื่อมกับเนื้อเรื่องหลักได้ไหม

ตอนที่ 5 ตามล่าหาส่วนผสมยา
              เสียงฝีเท้าที่ค่อยๆย่องหลบไปตามมุมต่างๆของกำแพง เมื่อพบกับมูนกำลังยืนอยู่กับลูเวสถึงกับแสยะยิ้มออกมา พร้อมร่ายคาถา "ดาร์ดโซล"
รังสีความมืดพุ่งไปยังมูน "บึ้มๆๆ" เสียงระเบิดดังขึ้น แต่ไม่มีใครเป็นอะไร บุคคลลึกลับถึงกับหน้าซีด เมื่อมูนมองมาทางเขา"นี้นายทำอะไร จะฆ่าชั้นให้ตายหรอยะ" ชายลึกลับอ้ำอึ้งจึงตอบว่า"ขอโทษครับ พอดีเผลอใช้คาถาผิดไป" คำพูดของชายลึกลับทำให้เธอหายโกรธ ผิดกับลูเวสที่กวนประสาทตั้งแต่แรกพบ "นายชื่ออะไรล่ะ" "ชื่อควาเดี่ยมครับ" "ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ" "ครับ อ่อผมมีน้ำวิเศษดื่มแล้วจะรู้สึกสดชื่น ให้ไปลองดืมนะครับ" "ขอบคุณค่ะ" "ไปกันเถอะตาบ๊อง บ๊ายบายนะคุณควาเดี่ยม" "~ครับ" มูนและลูเวสเดินจากไป ในใจลูเวสคิดว่าคงไม่ใช่เรื่องที่ดีแน่ ลับหลัง ควาเดี่ยมถึงกับพูดกัดฟัน "พลาดได้ไงเนี่ย"....
           ณ ทุ่งหญ้าเซาท์เทิร์น ไชร์ "เย่ๆๆๆ ได้แล้ว" "~ได้อะไรยัยตัวแสบ" "~ใบไม้แปะหัวจ้า" มูนพูดด้วยความดีใจเมื่อได้ใบไม้แปะหัวจากวุ้นน้อยๆ "นี่พวกเรามาหาเครื่องในวุ้นนะ ไม่ใช่มาหาใบไม้แปะหัว" ลูเวสพูดด้วยความเซ็ง "ฮ่าๆๆๆๆ เจ้ามนุษย์คิดจะเอาเครื่องในข้ารึ"เสียงวุ้นจ่าฝูงดังมาจากด้านหลัง "นั่นไง ฆ่ามันเลย "มูนพูดด้วยความดีใจ "แอ้ก โอ้ก ซู่ๆๆๆ" "ได้แล้วเย้ๆๆ เครื่องในวุ้นจ่าฝูง" "เห้นเป็นเครื่องในดุ๊กกี้มั้ง" ลูเวสพูดจากวนประสาทมูน แต่เขาก็ต้องทำหน้าเศร้าเมื่อมูนหันมามองค้อนใส่ "ซวบๆๆๆ อุ อ๊ะ " "กรี๊ดๆๆ เสียงอะไรน่ะ ตรงพุ่มไม้นู้นน่ะ นายไปดูให้หน่อยสิ ชั้นกลัว"  
มูนพูดด้วยความกลับพร้อมเผลอเข้าโผกอดลูเวส "ไหนๆ มีอะไร" "คนคร้าบบบบบบ"เสียงชายหนุ่มดังขึ้นมา "มูน!!!" "ชอนเนอร์!!!" ทั้งสองเข้ามาหากันอย่างรวดเร็ว ที่แท้มูนก็เป็นเพื่อนกับชอนเนอร์นี่เอง "ไงๆ ไม่เจอกันซะนาน แล้วมาทำไรที่หะ มูน" "พอดีพี่จูนกับน้าเลอร์รี่บาดเจ็บสาหัส น่ะ แต่จำไม่ได้แล้วว่าเจ็บเพราะอะไร ก็เลยมาหาส่วนผสมยาเครื่องในวุ้นเนี่ย" "แล้วนายคนนี้ใครล่ะ" "อ่อ ก็แค่ตาบ๊องคนนึงเท่านั้นแหละ อย่าสนใจเลย เขาชื่อลูเวส" "ยินดีที่ได้รู้จักครับ" ลูเวสและชอนเนอร์พูดพร้อมกัน "เดี๋ยวเราจะไปหาของที่เหลือ ไปด้วยมั้ย" "ก็ดีๆ" ........................................
สายตาของชอนเนอร์รู้สึกระแวงอะไรบางอย่างแต่ก็ ไม่ได้ให้ความสนใจ
                                      เวลาผ่านไป 6 วัน 20 ชม.จนได้ส่วนผสมครบแล้วขาดสารสกัดจากไข่นกจุ๊
            ณ หน้าเมืองเซาท์เทิร์น ฟอร์ท "~หามานานแล้วนะเนี่ย ยังไม่ได้อีก" "ดื่มน้ำที่คุณควาเดี่ยมให้มาดีกว่า" แต่ลูเวสไม่ดื่ม ส่วนมูนและชอนเนอร์ด่มเข้าไปเต็มๆบอก"อร่อยจัง"แล้วทั้งสามก็หาส่วนผสมสุดท้ายอยู่พักนึง ก็เกิดเร่องไม่ดีขึ้น "ดาร์ดโซล ฟี้ดดดดดด บึ้ม" มูนลูเวสและชอนเนอร์หันไปทางเสียงระเบิดที่เกิดขึ้น "ฮ่าๆๆๆ หวัดดี ข้าควาเดี่ยมไง เดี๋ยวพวกแกก็จะหลับแล้ว ข้าจะนำนังผู้หญิงกลับองค์กร ฮ่าๆๆๆๆ" มูนและชอนเนอร์รู้สึกง่วงจนหลับไป"~นี่..แก......." "อ่าวแกไม่ได้กินรึ พ่อหนุ่มน้อย งั้นมาสู้กับข้าพักนึงซิ" "ได้เล้ยๆๆ" "ดาร์คโซล" "ฟาดเต็มแรง" "วืด วืด วืด" ทั้งคู่ต่างปะทะกัน ต่างก็หลบได้ "บัดซบจริงๆ คราวนี้แกตายแน่หนุ่มน้อย" ความเดี่ยมพูดจบก็พลันร่ายคาถา "เดม่อน ดาร์ค เดธ เสปียร์!!" พลันปรากฏร่างเดวิลถือหอกหอกพุ่งตรงมาที่ลูเวส!! "ลูน่า เวส โพรเทกชิลด์" พูดจบลูเวสก็นำดาบที่ตัวเองพกไว้(เพิ่งจะหยิบออกมา) ควงบนท้องฟ้า 5 รอบ ดวงจันทร์ค่อยๆ เคลื่อนมาบังแสงอาทิตย์ เกิดเป็นโล่ห์สีเหลืองปนดำ พลังที่ควาเดี่ยมใช้มา สะท้อนพุ่งไปโดนนกจุ๊ตัวนึง "แอ้กกกกก ปิ้งๆๆๆๆ" ไข่นกจุ๊ออกมาแล้ว
"นี่ แกเป็นคนนั้นจริงๆด้วย" พูดจบชาวบ้านในเมืองเซาท์เทิร์นฟอร์ทต่างออกมาช่วยทั้งสาม จนควาเดี่ยมต้องถอยกลับไป ลูเวสจึงนำไข่นกจุ๊ไปสกัดจนได้แล้ว นำไปให้สาธุคุณมอเรย์"~นี่ครับ ยา" "ไม่ต้องแล้วล่ะจ่ะ ข้ามีตั้งนานแล้ว แต่เพื่อทดสอบความพยายามของผู้ได้รับพลังพิเศษ หน่อย ตอนนี้ข้าเห้นแล้วล่ะ ว่าพวกเจ้ามาความสามารถ อะเอานี่ไป นี่คือคัมภีร์แห่งลูซิส เจ้าและมูนจงเปิดอ่านเมื่อครบ 3 วันต่อจากนี้" "ครับ" ลูเวสจึงกลับไปพักผ่อน ปล่อยให้มูนนอนสลบในโบสถ์เพื่อรักษาอาการนอนหลับ.....
                                            ติดตามตอนที่ 6 ความลับของคัมภีร์ของสาธุคุณมอเรย์