อยากอ่านแล้ว

 

พรุ่งนิ 

ตอนที่ 3 3/3
ตอน ความเศร้าที่บลาซิล
ผู้รอดชีวิต     ไม่ปรากฏ   ผู้เสียชีวิต  มากกว่า 65%ของครึ่งโลก      ผู้บาดเจ็บ     ไม่ปรากฏ

ต่อจากตอนที่แล้ว
3คนนั้นคือ ....

Mr.Matsu: ท่านซากิ ... คลิว ..มิเกลล์
Mr.Matsu: พวกเธอมาได้ยังไง!
ซากิ: ฉันทนรอพวกเธอไม่ไหวแล้ว เลยหาเครื่องบินเองไงละ เอาละ ๆ คงใกล้ตายกันเต็มที่แล้วสิ ขึ้นเครื่องบิน ฉันสิ
Mr.Matsu: ขอบคุณครับ
ที่รัก: ขอบคุณค่ะ
กูเกิ้ล: ทำไมใจดีจังปรกติเห็น ขี้โวยวาย เหมือนป้าแก่
ซากิ: อะไรนะ! เดียวก็ไม่ขึ้นหรอกไอหนูนี้ หน่อยแน่!
กูเกิ้ล: ขอโทษครับ
ซากิ: อาการ สมองฟ่อ ของบาสมันกู่ไม่กลับหรือไง Mr.Matsu
Mr.Matsu: คงจะยังงั่นละครับ
บาส: มอ ...มะ ...มอ...
ซากิ:หน้าสงสารซะจริง เอาเถอะพวกนายก็ขึ้นมาให้หมดไวๆละ
ซากิ: คลิว ช่วย รับบาสขึ้นเครื่องบินหน่อย
คลิว:ครับ!
Mr.Matsu: ว่าแต่ขอบคุณมากนะครับ ที่ช่วยพวกเราเอาไว้...
ซากิ: นั้นสินะ ฉันเป็นคนขอให้ช่วยแต่กลับต้องไปช่วยคนที่ฉันขอให้ช่วยซะงั่น
กูเกิ้ล: ฉันเป็นคนขอให้ช่วยแต่กลับต้องไปช่วยคนที่ฉันขอให้ช่วย มันหมายความว่ายังไงหรือครับ เด็กงง?
ซากิ: - -* ก็หมายความว่า ฉันขอให้ พวก Mr.Matsu ช่วยแต่กลับ ต้องมาช่วย Mr.Matsu นะสิ เข้าใจหรือยัง ?
กูเกิ้ล: อ้อ...เข้าใจแล้วครับ (พร้อมเกาหัวทำท่ามึนงง)

จากนั้น ทุกคนก็ขึ้นเครื่องบินไป(มิเกลล์เป็นคนขับ)  แล้วมุ่ง สู่ บลาซิล ....

ไม่นานนักก็ถึงที่หมาย ...

มิเกลล์: ผมจะเริ่ม ทำการลงจอด ที่ บลาซิเลีย(เมืองหลวงของบลาซิล) แล้วนะครับ

พับ....พับ....พับ

เครื่องบินลงจอด ...

ทุกคนออกจากเครื่องบิน....

ฮวก: มาแล้วหรือ พวกนาย.....

จากนั้นทุกคนก็ได้ยินเสียงฮวก ขึ้น พอมองไปก็พบกับ ฮวก กงจู และ ประธานาธิบดีเพชร

Mr.Matsu: พวกคุณมาทำอะไรกันที่นี้ทำไมไม่ไปขึ้น ยานลี้ภัย?
ฮวก: ...

ฮวกก้ม หน้าลงพร้อมทำสีหน้าเคร่งเครียด

ประธานาธิบดีเพชร: ฉันบอกเอง .... พวกประเทศอื่นสุ้มหัวกัน หักหลังพวกเรา พวกเราอาจจะไม่รอดแล้วละ แล้วเราไม่สามารถทำอะไรได้ นอกจากรอความตาย เพราะ ต่อให้ไปอ้อนวอน ยังไงก็ถูกถีบส่งกลับมาอยู่ดี ....
Mr.Matsu: หน่อยแน่! ท่านประธานาธิบดีเอานิวเคลีย ยิงมันเลยสิครับ!
ประธานาธิบดีเพชร: ไม่ได้หรอก ฝ่ายนู้น มียานกู้ภัยเป็นตัวประกัน หากเรายิงยานกู้ภัยก็ระเบิดไปด้วย
Mr.Matsu: ทำไมพวกนั้นถึงทำยังงี้?
กงจู: ก็เพราะว่า พวกนั้น เห็นพ่อเป็นคน แคนาดา นะสิเลยไม่ยอมรับ!
กงจู: ตั่งแต่ไหนแต่ไร พ่อถูก ดูหมิ่น จาก ชาติยุโรปมากมายและประเทศรอบข้างก็ไม่ค่อยสนับสนุนพ่อเท่าไร...แต่พ่อก็ทำด้วยความรัก....ความจริงใจ .....พ่อนะไม่เคยทำอะไรให้พวกนั้นต้อง เสียหายเลยนะ! แค่ชนชาติ แล้วมันเป็นยังไง!!!

กงจูพูดพร้อมร้องไห้ไปด้วย มือของเธอ กำแน่นมาก เหมือนแค้นมาก การพูดและท่าทางของเธอดูเหมือนไม่ใช้ คนปรกติ

ประธานาธิบดีเพชร: พอเถอะลูก... มันเป็นเรื่องที่ช่วยไม่ได้....
คลิว: จะเอายังไงดีครับท่านซากิ
ซากิ: ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน .....
บีฟาร์: เราอาจจะยังมีทางนะ
ซากิ: จะว่าไปแล้ว พ่อของฉัน ก็ขึ้นยานลี้ภัยแต่เดินทางไปก่อนล่วงหน้าแล้ว ฉันลองติดต่อท่านดูเพื่ออาจจะช่วยอะไรได้....

ซากิหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา แล้วกดโทรออก

ตืด....ตืด.....ตืด....

พ่อของซากิ: ว่าไงลูกมาถึง บลาซิเลีย หรือยัง?
ซากิ:พ่อค่ะตอนนี้หนูเครียดอยู่นะค่ะ เพราะว่า หนู ขึ้นยานไม่ได้
พ่อของซากิ: แย่ละสิ! ทำจะยังไงดี??
ซากิ: พ่อช่วย ให้คนมารับ พวกเราไปหน่อยสิ
พ่อของซากิ:ไม่มีปัญหา ....

จากนั้นก็กดวางสายไป

ซากิ: ทุกคน...เห็นมั้ยง่ายจะตายไปรออีกสักพัก ก็มีคนมารับพวกเราแล้ว

ทุกคนสีหน้าดีขึ้น แล้วรู้สึกดีใจ....

20นาทีต่อมา...

บอดดี้การ์ด: ท่านซากิแล้ว คุณคนสนิท กรุณาขึ้นรถไปหา ท่านพ่อด้วยครับ
ซากิ: เอ้าทุกคนตามมา....
บอดดี้การ์ด: เดียวก่อนครับ เฉพาะคนสนิท หมายถึง คลิวกับ มิเกลล์เท่านั้นครับ
ซากิ: ว่าไงนะ! ทุกคนต้องไปด้วยสิ!
บอดดี้การ์ด: ไม่ได้หรอกครับ ที่นั่งเรามีจำนวนจำกัด และ ท่านพ่อของคุณหนู บอกว่าเอาเฉพาะ 3คนนี้เท่านั้นคนอื่นไม่เกี่ยว
ซากิ: ทำไม! ต้องโทรไปคุยกับพ่อแล้ว !

ซากิเหยียบโทรศัพท์ขึ้นมา....

บอดดี้การ์ด: หยุดครับคุณหรู ท่านพ่อของคุณหนูคติดทุระอยู่อย่าไปกวนสิครับ

ซากิไม่ยอมฟังพยามจะโทรออกให้ได้

บอดดี้การ์ด: ถ้าไม่ฟังละก็สงสัยต้องใช้กำลัง .... เห้ยบอดดี้การ์ดอีก2คนข้างหลังรถออกมานี้หน่อยสิ
คลิว:จะทำอะไรคุณหนู!
มิเกลล์: จะทำอะไรนะพวกเราสู้นะ!

บอดดี้การ์ดคนหนึ่ง หยิบปืนขึ้นมาแล้วยิงไปบนฟ้า .....ปั่ง!

บอดดี้การ์ด: เงียบได้แล้ว! คุณหนูกับ คนติดตามอีก2คนขึ้นรถ คนอื่นอย่าตามมานะ.....

และทั่งหมดจึงต้องยอม แพ้ ต่อบอดดี้การ์ด

แล้วไม่นาน รถที่บอดดี้การ์ดเอามาก็รับ ทั่ง3แล้วจากไป....


Mr.Matsu: เราจะเอายังไงต่อไปดีฮวก...
ฮวก: ฉันเองก็....ไม่รู้เหมือนกัน ....
โปรดติดตามตอนต่อไป

ขอให้บาสมันตายไวๆ   (รำคาณมัน มอ..มะ..มอ)


เครื่องบิน บินเสียง พับ พับ พับหรอ น่าจะ ฉู้~~~~~~~~ นะ
ถ้า เฮลิคอปเตอร์ ถึงจะ พั่บ พั่บ พั่บ

จินตนาการเฟิร์นไปไม่ถึง = =^

มันมามุขนี้อีกแล้วววว 

ชิส์~ งี้ก็ตายไม่หมดสิ