ยาวดีจริงๆอ่านตาลายเลย เหอะๆสะใจ

ยังไม่ลงอีก = =

หลังจากที่เดินไปได้ไม่นาน ก็ได้พบกับท้าวจตุกร แต่ทุกคนก็ยังไม่เดินเข้าไปโจมตีเลยทีเดียว เพราะรู้ว่ามันเก่งกว่ามาก เพราะเป็นถึงบอสแห่งวิหารจตุกร ทุกคนจึงพูดคุยวางแผนกัน จึงรวมๆว่า ให้เรนาร์ดเป็นคนเดินเข้าไปก่อน เพราะคิดกันว่า เรนาร์ดน่าจะอึดและคล่องแคล่วที่สุด แต่อาเอลไม่คิดดังนั้น เพราะสังเกตว่า วันนี้ เรนาร์ดดูไม่ไหวเลย ท่าทางเงียบไม่พูด เหงื่อตกแบบนี้มัน...ไม่ใช่ ไม่ใช่เรนาร์ดจริงๆ วันนี้อาเอลรู้สึกเป็นห่วงเรนาร์ดเหลือเกิน

ลูคัส-"ตกลงเจ้าเป็นคนเดินไปล่อท้าวจตุกรนะเรนาร์ด"

เรนาร์ด-"..."เรนาร์ดไม่พูดอะไรทำเพียงแค่พยักหน้ารับ อาเอลเห็นดังนั้นถึงจะเป็นห่วงก็ตาม แต่ไม่อยากขัดทุกคน จึงให้มีแกนบัฟให้เรนาร์ดมากมาย

อาเอล-"อย่าเป็นไรไปล่ะ เดี๋ยวฉันจะไม่มีคนให้ทะเลาะ"อาเอลพูดแล้วหลบตา และดูดีๆ จะเห็นว่าอาเอลหน้าแดงมาก

เนาร์ด-"หึ"อาเอลอาจไม่สังเกต ว่าเรนาร์ดเอง ก็แอบยิ้มที่มุมปากเล็กๆเช่นกัน

แล้วเรนาร์ดก็ค่อยๆเดินเข้าไป พอจตุกรเห็นเรนาร์ดนั้น ก็พุ่งเข้ามา หมายจะจัดการเรนาร์ด

ท้าวจตุกร-"หึหึ เจ้ากล้ามากนะ ที่บุกเข้ามาในวิหารข้าคนเดียว เจ้าผ่านพวกผีตาโขนไปได้ยังไงกัน ลองเล่ามาสิ"

เรนาร์ด-"ก็เพราะ..."เรนาร์ดพูดแล้วเว้นช่วงไว้ แล้วพวกอาเอลก็วิ่งออกมาแล้วระดมยิงสกิลใส่ท้าวจตุกรทันที

ลูคัสรีบวิ่งเข้าไปช่วยเรนาร์ดรับคมดาบของท้าวจตุกรทันที แต่เรนาร์ดยิ่งสู้ไป เรนาร์ดยิ่งหน้าซีดลงไปเรื่อยๆ แถมยังเริ่มโจมตีเบาลง จนในที่สุดก็สลบไป

ลูคัส-"โธ่โว้ย!! ไม่ช่วยแล้วยังมาเป็นภาระเขาอีก บัดซบจริงๆ"ลูคัสสถบด่าออกมาดังๆ แล้วหันไปมองหน้าเรนาร์ด แต่ระหว่างนั้น ลูคัสก็โดนท้าวจตุกรเอาดาบฟันโดนที่แขนซ้าย สร้างความเจ็บปวดให้แก่ลูคัสเป็นอย่างมาก แถมยังมีเลือดออกมามากมาย

แต่ลูคัสก็ยังสู้ต่อไป คนอื่นๆเห็นดังนั้น จึงบอกให้ให้มีแกนรักษา แต่มีแกนบอกว่าไกลเกินไป จะเข้าไปใกล้กว่านี้ก็ลำบาก จึงไม่สามารถช่วยอะไรลูคัสได้เลย จึงทำได้เพียงแค่ปล่อยให้ลูคัสสู้ต่อไปหรือให้ลูคัสถอยออกมา แต่ลูคัสไม่ถอยออกมาเพียงแค่นั้น

ลูคัสสู้ต่อไปเรื่อยๆ จนในที่สุด ลูคัสก็สลบไปอีกคน เพราะเสียเลือดมาก ท้าวจตุกรจึงพุ่งเข้าใส่มีแกน หมายจะจัดการพวกสนับสนุนก่อน มีแกนคิดว่า เราคงหลบไม่ทันแน่ จึงทำได้เพียงแค่หลับตาปี๋ด้วยความกลัว อาเอลเห็นดังนั้น จึงรีบพุ่งเข้าไปหมายจะช่วยมีแกน แต่ อาทเตอร์ไวกว่า อาทเตอร์พุ่งเข้ามาหามีแกน แล้วอุ้มมีแกนขึ้น แล้วกระโดดหลบท้าวจตุกรได้ อาเอลเห็นดังนั้น จึงใช้สกิลเล็งยิงจุดตายใส่ท้าวจตุกร ท้าวจตุกรแทบล้ม เมลิน่าจึงเข้ามาช่วยเสริม ด้วยสกิลเพลิงอัสนีบาต ท้าวจตุกรล้มลงทันที...

อาทเตอร์-"ยัยบ้าเอ้ย!! ทำไมไม่หลบเล่า เธอทำให้ฉันต้องพูดมากนะ ทั้งที่ฉันไม่ชอบพูดแท้ๆเลย"อาทเตอร์พูดดุมีแกน มีแกนเมื่อโดนดุ น้ำตาก็เริ่มเคลอเบ้า เพราะกลัวและโดนอาทเตอร์ดุ"แน่ะ!! ยังมาทำท่าจะร้องไห้อีก ข้าปลอบใครไม่เป็นนะ"อาทเตอร์พูดด้วยท่าทางหงุดหงิดเป็นที่สุด

เมลิน่า-"หยุดว่ามีแกนได้แล้ว ตอนนี้ปล่อยให้มีแกนมาดูลูคัสกับเรนาร์ดก่อนสิ!!!"เมลิน่าพูด และตาแดงๆเหมือนจะร้องไห้ไปอีกคนแล้ว

อาทเตอร์จึงรีบปล่อยมีแกน มีแกนก็รีบวิ่งไปดูอาการของทั้งสองทันที พอดูแล้ว เรนาร์ดไม่เป็นอะไรมาก แต่มีรอยช้ำตามตัวเล็กน้อย ส่วนลูคัสเสียเลือดมาก มีแกนจึงใช้สกิลรักษาขั้นสูงให้ลูคัส อาการของลูคัสก็เริ่มดีขึ้นเรื่อยๆตามลำดับ จนในที่สุด แผลก็หายสนิท เหลือแต่เพียงรอยช้ำ และรอบแดงๆตรงจุดที่เคยมีแผล

พอรักษาเสร็จมีแกนเหนื่อยมากจึงของนั่งพักส่วนเมลิน่าก็หยุดร้องไห้แล้ว อาเอลก็เดินเข้าไปทางเรนาร์ด ที่ยังสลบอยู่

อาเอล-"ตื่นสิไอ้บ้า เจ้าถึกเอ้ย อย่ามานอนกินแรงกันนะ คนอื่นเขาสู้กันแทบตาย แต่นายจะมานอนเฉยๆได้ไงเล่า"อาเอลพูดแล้วเขย่าตัวเรนาร์ดแรงๆ"แทบยังทำฉันเป็นห่วงแทบแย่แน่ะ อย่ามานอนอยู่เฉยๆแบบนี้นะ นี่แน่ะๆ"อาเอลเขย่าตัวเรนาร์ดแรงขึ้นกว่าเก่า

อาทเตอร์-"พอเหอะ"อาทเตอร์พูด อาเอลจึงคิดได้ประมาณว่า 'ทำไปเจ้านั้นก็ไม่ฟื้นหรอก'

แล้วสักพัก ลูคัสและเรนาร์ดก็ฟื้นขึ้นมา ลูคัสโดนเมลิน่าดุใหญ่เรื่องที่บ้าเกินไป ทั้งๆที่เป็นแผลขนาดนั้นแล้วยังไปสู้อีก จนลูคัสชักอยากเป็นลมอีกรอบแล้วสิ เรนาร์ดก็โดนอาเอลทุบๆๆๆๆๆๆ จนมีรอยช้ำเพิ่มขึ้นมาอีกเยอะ ร้องโอ๊ยๆเลยทีเดียว แล้วทุกคนจึงพากันกลับไปที่สมาคมนักล่า แล้วรายงานเรื่องให้เซอร์อเล็กซ์ทราบ ทุกคนจึงได้รางวัลกันหมด แล้วก็แยกย้ายกันไป ยกเว้นมีแกน และอาทเตอร์ ซึ่งอาทเตอร์บอกอาเอลว่า ขอคุยกันมีแกนสักครู่แล้วลากมีแกนไปคุยด้วยหลังโตะประชาสัมพันธ์ของสมาคมนักล่า

มีแกน-"มีอะไรหรออาทเตอร์"

อาทเตอร์-"เอ่อ... คือ"อาทเตอร์ทำท่าจะพูดแต่ก็ไม่พูดออกมาแถมหน้ายังแดงขึ้นเรื่อยๆ จนมีแกนก็เริ่มหน้าแดงแล้วเหมือนกัน"คือ... ฉันชอบเธอนะมีแกน ชอบตั้งแต่เห็นแล้วครั้งแรกเลย เธอเป็นแฟนกับฉันนะ"ในที่สุดอาทเตอร์ก็พูดออกมาแถมตอนนี้หน้าทั้งสองคนก็แดงจัด มีแกนอายมากจึงไม่รู้จะพูดอะไรดี จึงวิ่งออกไป

อาทเตอร์เห็นดังนั้นก็ยังไม่วิ่งตามมีแกนไป ในใจคิดว่า ค่อยไว้ขอคำตอบจากมีแกนวันหลังก็แล้วกัน

ส่วนมีแกน พอถึงที่ห้องของโรงแรม ก็กระโดดขึ้นไปบนเตียง แล้วนอนหน้าแดงอยู่คนเดียว แถมตอนหลับ ก็ยังยิ้มที่มุมปากและฝันถึงอาทเตอร์อีกด้วย

แทบยังทำฉันเป็นห่วงแทบแย่แน่ะ อย่ามานอนอยู่เฉยๆแบบนี้นะ นี่แน่ะๆ"

น่าจาเป็น

แถมยังทำฉันเป็นห่วงแทบแย่แน่ะ อย่ามานอนอยู่เฉยๆแบบนี้นะ นี่แน่ะๆ"


ก็หนุกดีนะ แต่เปงแฟนกันเร็วจิง = = 

โห ผมอ่านวันเดียว

ตาลายเลยแหะ

แต่ก็สนุกดีคับ

เช้าวันรุ่งขึ้น...

มีแกน-"พี่อาเอลค่ะ มีแกนไม่ไปด้วยได้ไหมอ่า นะๆ"
อาเอล-"มีแกนอย่ามางี่เง่าแต่เช้าสิ ถ้าไม่ไปกับพี่แล้วอยู่คนเดียวได้ไง"
มีแกน-ก็อยู่ได้อ่ะ มีแกนโตแล้วนะ"
อาเอล-"โตตรงไหน ตัวแค่เนี้ย ว่าแต่ เป็นอะไรทำไมถึงไม่อยากไป"
มีแกน-"..."พอมีแกนนึกถึงเหตุการณ์เมื่อวานแล้วก็หน้าแดงขึ้นมา"ไม่รู้อ่ะ มีแกนไม่ไปๆๆๆๆๆๆๆๆ"
อาเอล-"อุ๊ย!! หน้าแดงด้วยน้องเรา หรือว่า... คิกๆ เรื่องอาทเตอร์หรอจ๊ะ"
มีแกน-"ฉึก!!"โอยเจ็บ โดนแทงใจดำ ยอมรับก็ได้"อือ"
อาเอล-"พี่ไม่ว่าอะไรหรอกนะ มีแกนพอใจยังไง ก็ทำไปยังงั้น พี่ไม่บังคับ"
มีแกน-"ค่ะ"
อาเอล-ยิ้มๆ"ไม่งี่เง่าแล้วสินะ งั้นไปกันเถอะ"

สมาคมนักล่า

อาเอล-"อาทเตอร์ อยู่ไหม"
พนักงานสมาคมนักล่า-"เห็นๆอยู่นะค่ะ รู้สึกจะอยู่ในห้องท่านเซอร์อเล็กซ์ค่ะ"
อาเอล-"ขอบใจมากค่ะ"อาเอลบอกพนักงาน แล้วหันไปพูดกับมีแกน"เข้าไปหาอาทเตอร์สิ มีแกน"แล้วอาเอลก็ยิ้มให้มีแกน
มีแกน-ยิ่งคิดยิ่งหน้าแดง"อ่า... ค่ะ"แล้วก็เดินเข้าไปในห้อง

ในห้องนั้น ไม่มีคนอยู่เลย มีเพียงอาทเตอร์นั่งอยู่เพียงคนเดียว และกำลังนั่งเหม่อมองบนฟ้าอยู่ มีแกนเห็นดังนั้น หน้าก็ยิ่งแดงขึ้นอีก

มีแกน-"เอ่อ..."อาทเตอร์ได้ยินจึงหันหน้ามามองมีแกน แล้วยิ้มๆ ซึ่งมีแกนเพิ่งเคยเห็นวันนี้แหละ วันที่อาทเตอร์ยิ้ม
อาทเตอร์-"มีแกน ผมอาจพูดไม่เก่ง แต่สิ่งที่ผมอยากบอกคุณคือ ผมรักมีแกนนะ"อาทเตอร์เว้นช่วงไปนิดนึง แล้วพูดออกมาอีก"เป็นแฟนกับผมได้ไหม ขอคำตอบให้ผมหน่อยได้ไหม"
มีแกน-"คำตอบของฉันคือ... ตกลง"
อาทเตอร์-ทำท่าทางดีใจ และยิ้มๆ"ผมรักมีแกนที่สุดเลย"
________________________________________________________________

ปล.ขออภัยที่บทนี้สั้น เนื่องจากหัวตันแระ +เลี่ยนคำพูดของอาทเตอร์ที่แต่งขึ้นเอง ขอตัวไปอ้วกก่อนนะค่ะ แหวะๆๆๆ

>\\<  เขิลแทนเลย  หุหุหุหุ