เอ่อ อยากรู้ว่า เจ้าของกระทู้ ใช้โปรแกรมหรือเว็ปอะไรทำคับ

เอิ่ม . . . .ผมไม่ใช่คนทำอะครับ 

คืบเข้ามาเรื่อยๆก็ดีและนิ มานไม่ดีตรงไหนหรอ 

DIG DIG DIG 

 

เอาหน่า

สู้ๆ

เด๋วกะกลับมานะคะ

ลงละน้ารอตัง้นานกว่าจะตั้งใหม่

ปฐมบท แห่ง  ~!PiSCeS!~

หลายเหตุนิยายเรื่องนี้แต่งเพื่อเอาไว้ชมเล่นและไม่มีอะไรหมิ่นประมาทใครและสิ่งใดๆรวมถึงเกมส์อีกดว้ย  A*เป้นปีที่ตัง้ขึ้นมาเองไม่เกีย่วข้องกับอะไรใดๆ

นับตั้งแต่อดีตกาลเทพีแห่งแสงสว่าง ลุซิส  และเทพีแห่งความมืด  อาทรัม  ได้ทำสงครามกันมาเป้นเวลายาวนานเ)นหลายร้อยปี เทพีแห่งแสงนั้นมีกองทัพของเอลฟ์ผู้มรสิตปัญญาดีเลิศ ส่วนเทพีให้ความมืดนั้นมีกองทัพที่กระหายเลือดกระหายสงคราม   เผ่าพันธุ์มั้งกร  ซอเรี่ยน ซึ่งเชี่ยวชาญการต่อสู้ยิ้งนัก  ทั้งสองฝ่ายได้ทำการสุ้รบประหั่นประหารกันมายาวนานและผลสุดท้ายเอลฟ์ได้ชนะสงครามแต่กำลังพลของเอลฟ์เหลือไม่ถึงพันเอลฟ์นั้นมีเชื้อสายมาจากเทพแต่ได้ซ่อนเร้นกายอยู่ภายในป่าที่มืดมิดที่มีชื่อว่า  “แกรนด์ฟอเรสต์”  หลังจากนั้นอ๊อคซึ่งมีกำลังพลมากที่สุดที่รุ่งเรืองมานับหลังจากนั้นเวลาผ่านไปได้5ปีชนเป่าซอเรี่ยนได้ทำการบุกอ๊อคจนแพ้ราบคาบอ๊อคนั้นรุ่งเรืองได้เพียงแค่5ปีเท่านั้นหลังจากนั้นมนาย์ผุ้ที่ได้ได้เข้าร่วมสงครามเลยได้จัดตั้งอาราจักรขึ้นมาได้มีความรุ่งเรืองมาก.....และแล้วในไม่นานชนเผ่าซอเรีย่นได้บุกเข้ามาอีกครั้งแต่ครั้งนี้มนุษย์รับมือและชนะได้อย่างเฉียดฉิวแต่อาราจักรได้พังไปมากเสียแล้วเวลาผ่านไปได้3ปีได้มีการสร้างป้อมปราการตะวันออกขึ้นมาเพื่อไม่ให้พวกซอเรีย่นนั้นบุกเข้ามาอีกครั้งและได้ทำนุบำรุงอาราจักรอย่างรวดเร็วและแล้วเวลาได้ผ่านมาหลายร้อยปีจนในที่สุด ปี A.*(อาสุรา)ที่ 25xx  ก็ยังคงสงบเฉกเช่นเดิม และการภจภัยทั้งหมดนี้กำลังจะเริ่มต้นขึ้น ณ หมู่บ้านแห่งหนึ่งที่เงียบสงบ โปรดติดตามการภจภัยสุดป่วนของกิลได้ในเร็วๆนี้


ตอนที่1  จุดเริ่มต้น
ขอโทษ  ขอโทษ  ขอโทษ  ขอโทษ  ขอโทษ ขอโทษ ขอโทษ ขอโทษ ขอโทษ ขอโทษ ขอโทษ
เสียงของใครกันน่ะ ขอโทษอยู่ได้ เขาขอโทษขนาดนี้ก้ขอโทษเขาไปสิหนวกหูจะตายชัก
จิ๊บๆๆแสงสว่างยามเที่ยงก้เริ่มแรงขึ้นเรื่อยๆในท้องทุ่งแห่งนี้เป้นท้องทุ่งของเซาเทิลไชร์หมู่บ้านชนบทเล็กๆในอาณาจักรรดิทางใต้เป้นเมืองที่เงียบสงบเป้นมิตรกันมากมีผุ้คนมากหน้าหลายตาหลายอาชีพเดินสวนกันไปมาโดยเฉพาะที่ตลาดท่าน้ำมีคนตจตัง้ร้านขายของมากมายเกลื่อนกลาดบางร้านของดีราคาแพง บ้างร้านของดัราคาถูก บางร้านของห่วยราคาแพง- -และวันธรรมดานี้ก็จะค่อยๆดำเนินไป

“อูย..แสบตาชะมัดเลย”เสียงของชายหนุ่มผุ้หนึ่งพึ่งตื่นจากการนอนหลับเพราะมีวุ้นเดินมาแตะข้างๆเขานั่นมองไปทางยังพระอาทิตย้างบนอย่างเป้นมิตรสายตาจับจ้องไปมีใบไม้มากมายรายล้อมเขาอยู่เขาลุกขึ้นมาปัดฝุ่นและใบไม้ตามตัวเขาและลูบลงผมบนยาวสีฟ้ายาวสลวยชองเขานิดหน่อยก่อนจะใส่หมวกแค๊ปสีเหลืองลงไปทำให้ดุเหมือนเด็กวแนเข้าไปเลยและเข้าก็ค่อยๆก้าวเดินต่อไปยังหมู่บ้านไชร์(เรียกๆย่อๆเลยละกัน)เขาเดินไปมองไปทางคาดเทบ้างก็บู๊เดินตบวุ้นอยู่คนเดียวบ้างก็มีคนช่วยบ้างก็จับกลุ่มกันคุยตั้งห้องสนทนากันเขาเดินเข้าไปในเมืองแห่งนั้นอย่างสบายใจในหัวก้คิดแผนไว้แล้วว่าวันนี้จะทำอะไรเขาเดินทางไปยังบ้านไก่จ๊วบและค่อยๆเปิดประตูเข้าไป

“สวัดดีค่ายินดีต้อนรับสู่บ้านไก่จ๊วบ”เสียงสดใสเหมือนแก้วเจียระไนของเลขาของคุณไก่จ๊วบพูดกับชายที่มาเยือนเขาเดินไปที่เคาท์เตอร์อย่างหน้าเป้นมิตรและค่อๆยหาถุงที่อยู่กล่องสำภาระของเขา

“นี้ครับ”คำพูดสั้นๆถูกกล่าวขึ้นจากปากชายผู้นั้นและได้หยิบถุงผ้าสีคล้ำออกมาในนั้นก้เป็นเหรียญกิลทั้งหมดคงประมาณ300เหรียญละมั้งที่จะสร้างกิลเลขาไก่จ๊วบก้ค่อยๆนับเรหียยไปส่วนเขาก็เดินไปนั่งจิบชาอยู่บนโต๊ะอย่างสบายใจในที่นี้ถูกประดับได้ด้วยโต๊ะเก้าอี้และแจกันดอกไม้ดูๆไปแล้วท่าว่าจะเหมือนร้านอาหารเสียมากกว่า

“ครบแล้วคะชเญคุณเซ็นชื่อตรงนี้แล้วก้นำใบนี้ไปให้คนดุแลสมาคมนะค่ะ”เลขาได่จ๊วบพูดจบแล้วยิ้มให้ชายผุ้นั้นอย่างเป้นกันเองส่วนเขานั้นก้ยิ้มตอบที่เป้นมารยาทที่ดีเขานั้นกำลังเดินไปทางที่มีผู้ใหญ่บ้านเบนให้คำปรึกษาและมิอบหมายเควงสงานให้แก่คาเดทที่พึ่งฝึกหัดเขาเดินไปสักพักไปที่ต้นไม้ที่อยู่แถวนั้นเขาเดินลงไปเห้นชายวัยกลางคนกำลังนั่งมองเขาอยู่ด้วยสายตาที่ดุแล้วจริงจังนิดหน่อยดูมีความสุขขุมมาก

“อยู่นี้นี้เองเหรอครับผมหาคุณอยุ่ตั้งนานนะครับ”ชายผุ้ที่ถุกมองเดินเข้ามาหาชายผู้ที่มองอยู่และได้ยื่นใบลายเซ็นของเขาอออกมาให้ชายผุ้ที่นั่งมองอยุ่เขารับมาตามรู้หน้าที่อันสมควรเขาเซ็นรับอย่างเงียบขรรึมราวกับพูดไม่ได้แต่ก็ดูเท่ไปอีกแบบ

“ขอให้โชคดีกับกิลที่ดุแลนะครับ”ชายผุ้นัน้เริ่มลุกขึ้นมาและยื่นใบนั้นกลับไปให้ชายหนุ่มและเผยยิ้มที่เป้นกำลังใจให้

“อ่อ...ครับผมจะดุแลอย่างดีเลยครับ”ชายหนุ่มยิ้มตอบรับแล้วก็เดินออกไปพลางดูใบที่ตนได้รับมา

ตุบ!

“โอ๊ย!”เสียงอุทานเสียงใสดังขึ้นมาอย่างประหลาดเป้นเสียงของเทรหญิงคนหนึ่งที่เดินมาชนกับเขาซึ่งเขาเป้นสายต่อสู้นัน้ท่าทางจะไม่ล้มและเป้นผู้ชายด้วยเขามองไปยังหฺญงสาวเธอนั้นใส่หูกระต่ายสีขาวพร้อมใดว้ยดวงตากลมโตสีฟ้าใสราวน้ำทะเลผิวขาวเนียนเหมือนถูกดูแลมาอย่างดีสัดส่วนทรวดทรงใช้ได้ไม่มีที่ให้จะติเล็กน้อยนักที่จะมี..บายหนุ่มยื่นมือออกมาให้เทรหญิงคนนั้นลุกขึ้นเธอจับมือเขาลุกขึ้นมามือนั้นนิ่มนวลมากแต่มือของของชายนั้นแข็งกระดางราวกับไปทำไรมามากมาย

“ขอบคุณคะ”เทรหญิงกล่าวขอบคุณสั้นๆได้ใจความส่วนเขาก็พยักหน้าใหเตอบรับอย่างเป้นมิตรแต่แล้ว

“เฮ้ยหยุดนะเฟร้ยยยยยยย”เสียงของพาลาดินชายท่าทางจะหน้าโหดพร้อมด้วยแอสซาซินชายหน้าตากวนๆสวมหุแมวทั้งคุ่เดินตรงมาทางพกวเขาทั้ง2

“เธอนะ..ขโมยของของเราไปคืนมาสะดีๆ”แอซซาซินชายกล่าวเหมือนคนโรคจิตยังไงยังงั้นเลยและได้ยื่นมือเข้ามา

“ไม่ให้หรอกย่ะ!ของนี้พวกแกขโมยเขามาชั้นจะเอาไปคืน”เทรหญิงปฏิเสธเสียบงแข็งที่จะคืนคนแถวนั้นเริ่มมามุงแล้วพวก(ไทยมุง- -)เขาทำอะไรกันอยู่

“หนอยแกนี้อย่ามายุ่งยากน่า”พาลาดินวิ่งเข้าไปเอาแต่ชายผุ้ที่ยื่นฟังมากนานเดินเข้ามาขวางบีบมือเขาเอาไว้อย่างแน่น

“ไม่ดีนะๆ..ทำร้ายผุ้ฆยิงไม่มีทางสู้ได้ยังไง”เขากล่าวเสียงเรียบออกมาและรเมบีบแรงขึ้นๆเรื่อยๆ

“โอ้ยยยๆๆๆเจ็บนะเฮ้ย”พาลาชายเริ่มแกะมือขเออกอย่างแรงแล้วเริ่มถอยออกไปตั้งหลักแอว.ซินชายดูท่าไม่ดีก็เริ่มส่งสัญญาญออกไปและได้กระซิบข้างหูพาลาดินชายอย่างมีดล่นัย

“ท่าดีๆไม่ได้...งั้นต้งอใช้กำลังกันละ”แอวซาซินชายดึงมีดออกมากส่วนพาลาดินชายกำลังจะดึงหอกออกมาจาด้านหลัง

ฟุบ!อยู่ดีๆปลายดาบหนึ่งไปจ่อคอของแอสซาซินชายส่วนอีกหนึ่งไปจ่อขอของพาดินชายอย่างแม่นยำส่วนคนถือดาบคาเล่มนี้นั้นมองด้วยสายตาที่ดูอาฆาตรนิดหน่อยแต่ไม่มากเหงื่อของพวกเขาค่อยๆพุดขึเนมาบนใบหน้าและท่าทางจะมไค่อยสู้ดี

“หยุดนะสต็อปบุ..พวกเธอทพำอะไรกันน่ะ”ทันใดนั้นก้มีพาลาดินหญิงและนันเดินแหวกฝูงชนที่มุงกันดุอยู่อย่างยากลำบากที่หน้าอกของพวกเธอมีตราสัญลักณ์ว่าเป้นผู้รักษาการของเมืองเดินไปยังพวกเขาและแออสซาซินชายหัวไวมากใช้นิ้วชี้ไปที่เชายผุ้นั้นซึ่งเป้นเบรดมาสเตอร์นั้นเองดว้ยเหตุนี้และรูปการแล้ว

แกร๊ก

“คุณถูกจับแล้ว...ข้อหาก่อความวุ่นวายในเมือง”นันหญิงพูดด้วยเสียงออกเข้นนิดดนห่อยไม่มากและได้ใส่กุจแจมือให้กับเบรดมาสเตรอ์ชายนั้นพาลาชายนั้นทรุดลงและแอสชายก็ทรุดตามทั้ง2หายใจหอบมากนึกว่าจะไม่รอดเสียแล้วและพวกนั้นก็วิ่งหนีไป

“อ่ะเด๊ะๆ...เดียวก่อนเซ่คร๊าบบบบบบบบบบบบบบบผมมผิ๊ดดดดดดดดดดดด”เบรดมาสเตรีอ์ชายคนนั้นตะโกนออกมาขณะโนนลากไปทางสำนักงานของชุมชนนั้น

“เดียวเธอชื่ออะไรเหรออออ”เทรสาวที่ดนนช่วยตะโกนถามบเรดมาสเตรอ์ชายตามหลังไปเขาหันกลับมายิ้มให้และตอบกลับด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม

“ทุกอย่างจะต้องไปได้ดว้ยดีแน่..และชั้นชื่อ  kidohaY0/ชิต  ถ้ามีโอกาสหรือประเจ้าเป้นใจเราคงจะได้จเอกันอีกนะเธอ”เขายิ้มให้และค่อยๆเดินกึ่งโนนลากไปทางสำนักงานของชุมชน
“ชั้นชื่อ Nanza32/แนนยินดีที่ได้รู้จักนะ”แนนตะโกนตามหลังชิตด้วยเสียงสดใสและรอยยิย้มที่เป้นมอิตร

---------------------------------------------จบตอนที่ 1----------------------------------------------------------------------------คุยกันท้ายตอน
เอาละครับในส่วนตัวผมนี้ตอนที่1นี้กระผมทำออกมาในแนวรีบๆอาจจะผิดบ้างเล็กน้อยแต่ก็นับว่าผมทำดีที่สุดแล้วและผมหวังว่าคงจะสนุกกันนะครับกระผมในนามOo_Chin_oO  1ในสมาชิกของ ~!PiSCeS!~ขอขอบคุณทุกท่านที่อ่านมาถึง ณ ตรงนี้นะครับผมจะพยายามทำให้เรื่องนี้เป้นไปได้โดยดีและขอโทษที่เลื่นกำหนดมาตั้ง6วันโยยประมาณเพาะมีเหตุการไฟล์หายเลยพึ่งมาแต่งตอน21.00น.จนุคง21.50น.เวลาในการแต่ง50นาทีอาจจะไม่ได้ดีไหร่และเรื่องนี้ไม่เกีย่วถึงผุ้ใดหรือสถานที่ใดแต่ตัวละครที่แสดงเอามาจากคนในสมาคม~!PiSCeS!~ดยยทัง้สิ้นและขอขอบคุณๆหวัหน้ากลิที่สร้างกิลขึ้นและพบกันใหม่ในตอน
ออกจากคุกแล้วโว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย  กนันะครับ

ทำการดำเนินเรื่องโดย                     ที่ปรึกษา                              คนริเริ่ม                   และหวัหน้าสมาคม
   ชิน (กระผมเอง)                              พี่พิณ                                    พี่มุก                               พี่ชิต
และขอขอบคุณทุกท่านที่อ่านและขอบคุณสมาชิก~!PiSCeS!~ทุกท่านใน ณที่นี้กว้ยนะครับ
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

และสุดท้ายขอคอมเม้นหน่อยนะครับว่าให้แก้ไงบ้างผมอาจจะจะยังเนมือสมัครเลยอยุ่บ้างไม่มากก็น้อยเหอๆเอ๊ะยังไงนิ^^

นั้นก้เป็นเหรียญกิลทั้งหมดคงประมาณ300เหรียญละมั้งที่จะสร้างกิลเลขาไก่จ๊วบก้ค่อยๆนับเรหียยไปส่วนเขาก็เดินไปนั่งจิบชาอยู่บนโต๊ะอย่างสบายใจในที่นี้ถูกประดับได้ด้วยโต๊ะเก้าอี้และแจกันดอกไม้ดูๆไปแล้วท่าว่าจะเหมือนร้านอาหารเสียมากกว่า

“ครบแล้วคะชเญคุณเซ็นชื่อตรงนี้แล้วก้นำใบนี้ไปให้คนดุแลสมาคมนะค่ะ”เลขาได่จ๊วบพูดจบแล้วยิ้มให้ชายผุ้นั้นอย่างเป้นกันเองส่วนเขานั้นก้ยิ้มตอบที่เป้นมารยาทที่ดีเขานั้นกำลังเดินไปทางที่มีผู้ใหญ่บ้านเบนให้คำปรึกษาและมิอบหมายเควงสงานให้แก่คาเดทที่พึ่งฝึกหัดเขาเดินไปสักพักไปที่ต้นไม้ที่อยู่แถวนั้นเขาเดินลงไปเห้นชายวัยกลางคนกำลังนั่งมองเขาอยู่ด้วยสายตาที่ดุแล้วจริงจังนิดหน่อยดูมีความสุขขุมมาก

“อยู่นี้นี้เองเหรอครับผมหาคุณอยุ่ตั้งนานนะครับ”ชายผุ้ที่ถุกมองเดินเข้ามาหาชายผู้ที่มองอยู่และได้ยื่นใบลายเซ็นของเขาอออกมาให้ชายผุ้ที่นั่งมองอยุ่เขารับมาตามรู้หน้าที่อันสมควรเขาเซ็นรับอย่างเงียบขรรึมราวกับพูดไม่ได้แต่ก็ดูเท่ไปอีกแบบ

“ขอให้โชคดีกับกิลที่ดุแลนะครับ”ชายผุ้นัน้เริ่มลุกขึ้นมาและยื่นใบนั้นกลับไปให้ชายหนุ่มและเผยยิ้มที่เป้นกำลังใจให้

“อ่อ...ครับผมจะดุแลอย่างดีเลยครับ”ชายหนุ่มยิ้มตอบรับแล้วก็เดินออกไปพลางดูใบที่ตนได้รับมา

ตุบ!

“โอ๊ย!”เสียงอุทานเสียงใสดังขึ้นมาอย่างประหลาดเป้นเสียงของเทรหญิงคนหนึ่งที่เดินมาชนกับเขาซึ่งเขาเป้นสายต่อสู้นัน้ท่าทางจะไม่ล้มและเป้นผู้ชายด้วยเขามองไปยังหฺญงสาวเธอนั้นใส่หูกระต่ายสีขาวพร้อมใดว้ยดวงตากลมโตสีฟ้าใสราวน้ำทะเลผิวขาวเนียนเหมือนถูกดูแลมาอย่างดีสัดส่วนทรวดทรงใช้ได้ไม่มีที่ให้จะติเล็กน้อยนักที่จะมี..บายหนุ่มยื่นมือออกมาให้เทรหญิงคนนั้นลุกขึ้นเธอจับมือเขาลุกขึ้นมามือนั้นนิ่มนวลมากแต่มือของของชายนั้นแข็งกระดางราวกับไปทำไรมามากมาย

“ขอบคุณคะ”เทรหญิงกล่าวขอบคุณสั้นๆได้ใจความส่วนเขาก็พยักหน้าใหเตอบรับอย่างเป้นมิตรแต่แล้ว

“เฮ้ยหยุดนะเฟร้ยยยยยยย”เสียงของพาลาดินชายท่าทางจะหน้าโหดพร้อมด้วยแอสซาซินชายหน้าตากวนๆสวมหุแมวทั้งคุ่เดินตรงมาทางพกวเขาทั้ง2

“เธอนะ..ขโมยของของเราไปคืนมาสะดีๆ”แอซซาซินชายกล่าวเหมือนคนโรคจิตยังไงยังงั้นเลยและได้ยื่นมือเข้ามา

“ไม่ให้หรอกย่ะ!ของนี้พวกแกขโมยเขามาชั้นจะเอาไปคืน”เทรหญิงปฏิเสธเสียบงแข็งที่จะคืนคนแถวนั้นเริ่มมามุงแล้วพวก(ไทยมุง- -)เขาทำอะไรกันอยู่

“หนอยแกนี้อย่ามายุ่งยากน่า”พาลาดินวิ่งเข้าไปเอาแต่ชายผุ้ที่ยื่นฟังมากนานเดินเข้ามาขวางบีบมือเขาเอาไว้อย่างแน่น

“ไม่ดีนะๆ..ทำร้ายผุ้ฆยิงไม่มีทางสู้ได้ยังไง”เขากล่าวเสียงเรียบออกมาและรเมบีบแรงขึ้นๆเรื่อยๆ

“โอ้ยยยๆๆๆเจ็บนะเฮ้ย”พาลาชายเริ่มแกะมือขเออกอย่างแรงแล้วเริ่มถอยออกไปตั้งหลักแอว.ซินชายดูท่าไม่ดีก็เริ่มส่งสัญญาญออกไปและได้กระซิบข้างหูพาลาดินชายอย่างมีดล่นัย

“ท่าดีๆไม่ได้...งั้นต้งอใช้กำลังกันละ”แอวซาซินชายดึงมีดออกมากส่วนพาลาดินชายกำลังจะดึงหอกออกมาจาด้านหลัง

ฟุบ!อยู่ดีๆปลายดาบหนึ่งไปจ่อคอของแอสซาซินชายส่วนอีกหนึ่งไปจ่อขอของพาดินชายอย่างแม่นยำส่วนคนถือดาบคาเล่มนี้นั้นมองด้วยสายตาที่ดูอาฆาตรนิดหน่อยแต่ไม่มากเหงื่อของพวกเขาค่อยๆพุดขึเนมาบนใบหน้าและท่าทางจะมไค่อยสู้ดี

“หยุดนะสต็อปบุ..พวกเธอทพำอะไรกันน่ะ”ทันใดนั้นก้มีพาลาดินหญิงและนันเดินแหวกฝูงชนที่มุงกันดุอยู่อย่างยากลำบากที่หน้าอกของพวกเธอมีตราสัญลักณ์ว่าเป้นผู้รักษาการของเมืองเดินไปยังพวกเขาและแออสซาซินชายหัวไวมากใช้นิ้วชี้ไปที่เชายผุ้นั้นซึ่งเป้นเบรดมาสเตอร์นั้นเองดว้ยเหตุนี้และรูปการแล้ว

แกร๊ก

“คุณถูกจับแล้ว...ข้อหาก่อความวุ่นวายในเมือง”นันหญิงพูดด้วยเสียงออกเข้นนิดดนห่อยไม่มากและได้ใส่กุจแจมือให้กับเบรดมาสเตรอ์ชายนั้นพาลาชายนั้นทรุดลงและแอสชายก็ทรุดตามทั้ง2หายใจหอบมากนึกว่าจะไม่รอดเสียแล้วและพวกนั้นก็วิ่งหนีไป

“อ่ะเด๊ะๆ...เดียวก่อนเซ่คร๊าบบบบบบบบบบบบบบบผมมผิ๊ดดดดดดดดดดดด”เบรดมาสเตรีอ์ชายคนนั้นตะโกนออกมาขณะโนนลากไปทางสำนักงานของชุมชนนั้น

“เดียวเธอชื่ออะไรเหรออออ”เทรสาวที่ดนนช่วยตะโกนถามบเรดมาสเตรอ์ชายตามหลังไปเขาหันกลับมายิ้มให้และตอบกลับด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม

“ทุกอย่างจะต้องไปได้ดว้ยดีแน่..และชั้นชื่อ  kidohaY0/ชิต  ถ้ามีโอกาสหรือประเจ้าเป้นใจเราคงจะได้จเอกันอีกนะเธอ”เขายิ้มให้และค่อยๆเดินกึ่งโนนลากไปทางสำนักงานของชุมชน
“ชั้นชื่อ Nanza32/แนนยินดีที่ได้รู้จักนะ”แนนตะโกนตามหลังชิตด้วยเสียงสดใสและรอยยิย้มที่เป้นมอิตร

---------------------------------------------จบตอนที่ 1----------------------------------------------------------------------------คุยกันท้ายตอน
เอาละครับในส่วนตัวผมนี้ตอนที่1นี้กระผมทำออกมาในแนวรีบๆอาจจะผิดบ้างเล็กน้อยแต่ก็นับว่าผมทำดีที่สุดแล้วและผมหวังว่าคงจะสนุกกันนะครับกระผมในนามOo_Chin_oO  1ในสมาชิกของ ~!PiSCeS!~ขอขอบคุณทุกท่านที่อ่านมาถึง ณ ตรงนี้นะครับผมจะพยายามทำให้เรื่องนี้เป้นไปได้โดยดีและขอโทษที่เลื่นกำหนดมาตั้ง6วันโยยประมาณเพาะมีเหตุการไฟล์หายเลยพึ่งมาแต่งตอน21.00น.จนุคง21.50น.เวลาในการแต่ง50นาทีอาจจะไม่ได้ดีไหร่และเรื่องนี้ไม่เกีย่วถึงผุ้ใดหรือสถานที่ใดแต่ตัวละครที่แสดงเอามาจากคนในสมาคม~!PiSCeS!~ดยยทัง้สิ้นและขอขอบคุณๆหวัหน้ากลิที่สร้างกิลขึ้นและพบกันใหม่ในตอน
ออกจากคุกแล้วโว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย  กนันะครับ

ทำการดำเนินเรื่องโดย                     ที่ปรึกษา                              คนริเริ่ม                   และหวัหน้าสมาคม
   ชิน (กระผมเอง)                              พี่พิณ                                    พี่มุก                               พี่ชิต
และขอขอบคุณทุกท่านที่อ่านและขอบคุณสมาชิก~!PiSCeS!~ทุกท่านใน ณที่นี้กว้ยนะครับ


อย่ามาจัดเด๊ะ