แก้ๆ

กรงเหล็กเป็นกระดาษ

เต่ายักษ์ตัวเดิม...

แต่ชาร์ปกะครูอุ้ยหันมาเเล้วพูดกับเต่าว่า

ครูอุ้ย- ว้าย~ทุเรศเนอะยักษ์เเล้วยังจะผ่าเหล่าผ่ากออีก อ้อ ในปราสาทนี่ไม่มีน้ำนะจ๊ะ อย่าฝืนธรรมชาติซี่

ชาร์ป- นั่นสิ เต่าน่ะชนะกระต่ายก็จริง เเต่พวกเราเป็นกระต่ายที่ไม่ประมาทนะ ยังจะเจือกวิ่งเร็วอีก ต๊าย ไม่สมเต่าเลย

ครูอุ้ย- พ่อเเม่เเกคงเสียใจเเย่

ชาร์ป- ใช่ๆมีลูกทรยศสัญชาตญาณหยั่งงี้ อ้อ เเกอกตัญญูชั้นด้วย อุต่สาห์ช่วยมารู้งี้ไม่ช่วยดีกว่า

ครูอุ้ย- ทุเรศ ยี้~~~~

ชาร์ป- บัดซพ เลวทราม

คำพูดทุกคำเเทงใจดำเต่า ทำให้มันตรอมใจตายทันที

"ไม่มีเวลาเเล้วหนีเร้ว~~~!" ครูอุ้ยลากชาร์ปลอยน้ำขึ้นไป โชคดีที่ออกซิเเม่ยังไม่หมดฤทธิ์ทั้ง2เลยหนีออกมาอย่างง่ายดาย

"พรวด~! เเฮ่กๆ! เกือบตายเเล้วมั้ยล่ะ" ครูอุ้ยพูดอย่างเหนื่อยหอบ

...

"~~~~~~~~~ฮ้อ~~~~~~~~โย่ว วอทซัพ~~~~~~~~~" สัญญาณนรกเเตกดังขึ้นอีกรอบ

"หนีเสือปะจระเข้ชัดๆ!" ชาร์ปตะโกนโวยวายสุดขีด

"เราเอียนเต็มที่เเล้ว ชาร์ปเอ๋ยคราวนี้เราควรจะ..................."

โชคดีสุดๆ เกิดสึนามิ อย่างที่ตอนเเรกบอกว่าทะเลรอบเกาะนี้เป็นลาวา เเน่นอน มันเป็น..... สึนามิลาวา

ทั้ง2กรี๊ดสุดเสียงเเล้ววิ่งไวเต็มสูบไปด้านหลัง แต่ก็เจอพวกซอมบี้ดัก ครูอุ่ยเลยชี้ให้เห็นสึนามิลาวา

ทุกตนตอนนี้ทั้งเกาะต่างวิ่งหนีกันอย่างอลหม่าน ครูอุ้ยคิดเเผนการได้ว่า....

เเละเมื่อทำแพเสร็จทั้งคู่ก็รีบเเจวเเพซอมบี้ ฝ่าคลื่นสึนามิ เเต่วุ้นซอมบี้ทนความร้อนลาวาไฟไม่ได้จึง.......

แล้วก็ได้ยินเสียงๆหนึ่ง......"tell me tell me te te te te tell me nai za....." เสียงเเว่วมาแต่ไกลนั่นคือนางเงือก

พอชาร์ปได้ยินก็เป็นลมทันที "แย่แล้วนางเงือกนี่ทำให้ผู้ชายทุกคนเป็นลม ดีนะชั้นเป็นดุ้น" ครูอุ้ยมองหาเสียงอีกที

"โอย กรู ร้อน ชั้นช่างวิเศษเกิน โอย กรู ฟราย ชั้นช่างยอดเยี่ยม โอย กรู เย็น ชั้นช่างเลิศเลอจริง โอย โคตร โคตร โคตร ร้อน ร้อน"

เสียงนางเงือกอีกละ "ว้ากกกกกกกก ร้องไม่เพราะยังมาร้องอีก~!" ครูอุ้ยโวยวายลั่น

"โน โน ชั้นไม่ต้องซับนรก เเปะๆ ชั้นไม่ต้องการซับนรก~!" ครูอุ้ยทนไม่ไหว พุ่งเข้าไปถีบนางเงือกทันที

"หล่อนทำอะไรยะชั้นกะลังเปิดคอนเสิร์ต!?" นางเงือกโวยวายใส่ครูอุ้ย

"คอนเสิร์ตบ้านหม่ามี้เเกดิ! โคตรห่วยเลย~!" ครูอุ้ยตบหน้านางเงือกไป1ที

"หาเรื่องเหรอยะ!" นางเงือกเอาหางปลาฟาดหน้าครูอุ้ย

"เออสิยะ~!" เเล้วครูอุ้ยก็เเข่งตบกะนางเงือก ชาวดราม่าก็มาดูมากขึ้นเรื่อยๆจนกระทั่ง.......