" แม่เจ้า"เกิ้ลอุทาน

มาดามหว่อง เดินบิดตูดอย่างมั่นใจเข้ามาจิกฟหัวฟองต์

"เอาลูกช้านมา---------------*" <<<น้ำเสียงกระแดะแบบสุดๆ

"เด๋วๆๆๆๆ! ยัยบุปผาราตรีไม่ได้อยู่ที่พวกเรานะ-0-*" เอิร์ธรีบปรามไว้ก่อนที่หนังหัวฟองต์จะหลุดซะก่อน

"ถ้าไม่อยู่กับพวกเธอแล้วอยู่ที่ไหนอ่ะ- -"

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด

แป๊นนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน

ตูมมมมมมมม โครมมมม ป๋อง แป๋ง ฉัวะ ฉาด

กรี๊ด ว้ายยยย อ๊ากกกกกก บรุ๋มมมมมมม

เปรี้ยง ฉาดด ครืนนน ผัวะ ตุ้บ พลั่ก

กุ๊งกิ๊ง ปี๊ดๆ แพร่ดๆ ปู้ด ป้าดดดดด

"ทำไมซาวด์เอฟเฟกมันผสมกันมั่วยังงี้วะ- -" ฟองต์พึมพำ

"ลูกช้านนนนนนนนนนนนนนน" มาดามหว่องวิ่งออกไปในท่าบิดตูด(โครกระแดะ)

เมื่อไปถึงที่เกิดเหตุพบบุปผาราตรีกำลัง.....

"แลวไอซาวด์เอฟเฟกผสมผสานนั่นล่ะ- -"

"อ๋อ อ้ออาอาก....(อ๋อ ก็มาจาก....)"

เฮ้ยย ยังไม่ได้พิมพ์เริ่มต้น-*-

อันใหม่นะ

บุปผาราตรี // อ๋อ แค่ทำเสียงน่ะ

อองฟองต์ // เหม็นมากมาย +_+

บุปผาราตรี // ชิ ! ทำอย่างอื่นก็ได้ 

ว่าแล้ว บุปผาราตรีก็กระชากมาดาม หว่องมาแล้วทำการสับเนื้ออย่างเมามันส์ทันที

เกิ้ล // นี่เธอฆ่ามาดาม หว่องได้ไง นั่นมันแม่เธอนะ 

บุปผาราตรี // นี่มันไม่ใช่แม่ช้านนน 

เกิ้ล // แล้วแม่เธอคือใครล่ะ ? 

บุปผาราตรี // นั่น !!

บุปผาราตรีชี้มาในหนึ่งนักเดินทาง นั่นก็คือ..

อาดาบูดาบีจอมเวทติ๊งต๊องสติแตกหลุดโลก

ตรูติ๊งต๊อง = =

เอามีดปาดคอตัวเอง

อาดาบูดาบี//ลูกแม่!!!!!!!!!!!

บนโลกอีกครั้ง จึงปรากฏต่อหน้าทุกคน

แต่ว่าบุปผาราตรีมาครั้งนี้โหดจัด จึงทำให้..