ครั้งที่ 8 เเล้ว ไม่ใช่ เหรอ
จริงฯ มันไม่ใช่ ครั้งที่ 8 หรอกมันเป็นของเรา ตั้งเเต่เเรก เเล้ว
เเละจะเป็น ตลอดไป
ที่ผมต้องนับบ่อย เพราะกลัวว่าอายุของผมที่สูงขึ้น จะทำให้ผมเป็น อัลไซเมอร์ ถึงขนาดลืมเพื่อนไปก็มี อันตรายนะ การลืมเพื่อนมันนานนะสำหรับที่โดนบุกทุกครั้งที่มีวอ ไม่ใช่ยาวนานเพราะว่าไม่มีใครมาตีบ้าน หรือเพราะเหยียบเรือหลายแคม หรืออานิสงส์อะไรจากคนที่คุณก็รู้ว่าใครดลบันดาลให้ จนลืมความเป็นเพื่อนกันไปหมด ผมไม่ได้ว่าใคร แค่อยากให้สติน้อง ๆ บางคนที่ลืม ๆ อดีตกันไปแล้ว
ถึงแม้บางคนจะไม่มีอดีตร่วมกับผมหรือน้องบางคนอาจไม่เต็มใจมีอดีตกับผม ก็อยากแค่เตือนสติอายุไม่ใช่เพียงแค่ตัวเลข แต่มันมาพร้อมด้วยประสบการณ์มากมาย การสะสมของความรู้สึกนึกคิดมากมายที่พร้อมจะแนะนำคนอื่นให้รู้จักดี-ชั่วได้
ความรับผิดชอบต่าง ๆ (With great power comes great responsibility. ---Spider-Man) ที่เราควรรับผิดรับชอบ
บางครั้ง สิ่งที่ผมทำอยู่หลายคนอาจมองไม่เห็น เขลาด้วยอวิชชาที่ครอบงำจิตใจเขาอยู่ ก็ไม่ว่ากัน 
พวกเราคงไม่ไปสนใจใครอีกแล้วน่ะ เพราะเขาก็ไม่เคยสนใจพวกเรามาก่อน
ถือว่าเราให้โอกาสกันมานานแล้ว ขอร้องกันมาก็มากแล้ว 
ปล. หวังว่า signature ของผม คงคอยเตือนสติอะไรบางได้ ไม่มากก็น้อย
ลึกซึ้งกินใจ ทุกการกระทำของพวกเรา ต่างมีเหตุผลมาแต่จากอดีตที่เคยถูกกระทำ
เข้าใจความรู้สึก
เพราะฉะนั้นเราถึงได้ใช้ ได้อย่างเต็มปากใช่มั้ย
อย่างน้อยๆ เราก็รู้ๆ กันว่า พวกเราเป็นฝ่ายโดนกระทำก่อน จะโทษหรือโกรธพวกเราก็ไม่ได้
อีกอย่างผมว่าอย่าไปใส่ใจกับคนๆ นั้นเลย เพราะเพื่อนมันอาจไม่ได้สำคัญกับคนที่ถือตัว ผมได้ยินเรื่องราวมาเยอะ กับ...
ที่มาของวุ้นเทพมหานคร จะยังเป็นประวัติศาสตร์อีกยาวนานต่อไป และมีประวัติหน้าใหม่ขึ้นเรื่อยๆ
หากพวกเราไม่ลืมเพื่อน เหมือน... เราก็จะยังคงมีประวัติหน้าใหม่ไปเรื่อยๆ
ฉะนั้น คำว่า It's our Pride. จึงใช้ได้อย่างภาคภูมิ ใช่มั้ย Java and ปู่* Zax ^^
ยกโทษให้ผมทีคับนะคับ 
