มันอะไรกันนักหนา
กะจะไม่บอกความรู้สึกนี้ในนี้แล้วนะ แต่ทนไม่ไหวแล้ว
ที่บอกว่าพี่เปลี่ยนไป ไม่สนใจคนอื่น แล้วเคยคิดที่จะถามก่อนสรุปมั๊ยว่าที่พี่เป็นแบบนี้เพราะอะไร
ที่เปลี่ยนเพราะว่าเหนื่อย ที่ไม่ค่อยสนใจคนอื่นเพราะเหนื่อยจากหลายๆอย่าง
คิดว่าทุกอย่างที่พี่ต้องเจอมีแค่ในเกมนี้เหรอ คิดว่าทุกอย่างของตัวพี่มีแค่ในเกมนี้เหรอ
พี่เองก็ต้องเจออะไรมากมายที่ไม่มีใครช่วยได้ มีอะไรมากมายให้ต้องคิด
หรือว่าเพราะพี่คอยช่วยแก้ปัญหาให้ทุกเรื่องและทุกครั้งเลยลืมนึกว่าพี่เองก็มีเรื่องมีปัญหาของตัวเองเหมือนกัน
เรื่องคราวนี้พี่ว่าจะปล่อยมันไปแล้วนะ แต่ในเมื่อมันยังไม่จบก็จะไม่ขอทนอีกแล้ว ถึงความอดทนจะสูงแต่ก็มีจำกัดเหมือนกันนะ
ตอนที่พี่อยู่กับนิ้งพี่ก็อยู่อาการเดียวกับในกิลนั่นล่ะ เรื่องนี้จะเชื่อรึเปล่าก็ตามใจ
ที่บอกว่าไม่ฟังน่ะจะให้ฟังอะไรในเมื่อไม่ได้บอกอะไรกับพี่ซักอย่าง
รู้มั๊ยว่าเคยคิดที่จะหายไปจากตรงนี้ เคยต้องการตัดขาดทุกอย่างที่เกิดขึ้นในนี้หลายต่อหลายครั้ง
แต่ก็ยังอยู่ที่เดิมตรงนี้ คิดว่าเพราะอะไรกันล่ะ เพราะว่าห่วง
จะไปหลายครั้งแต่ว่าห่วงเลยยังอยู่ตรงนี้
เคยอยากจะทำตามความรู้สึกของตัวเองหลายครั้ง แต่ก็ไม่ได้ทำแบบนั้น พยายามใช้เหตุผลทุกครั้งเลยยังอยู่ตรงนี้
ไม่เคยทำตามความรู้สึกของตัวเองซักครั้งเพราะมีเหตุผลที่จะไม่ทำ แต่ตอนนี้ไม่มีเหตุผลอะไรที่จะอยู่อีกแล้ว
ที่ว่าจะคอยอยู่ข้างๆ ตอนแรกก็ตั้งใจแบบนี้จริง แต่ตอนนี้ความตั้งใจนั้นไม่เหลืออีกแล้ว
คงมีความสุขมากสินะที่สามารถบีบให้คนอื่นประสาทเสียได้น่ะ กรณีของพี่เรย์ก็ครั้งนึงแล้ว
เมื่อตอนนั้นบอกกับพี่เรย์ว่าให้ใจเย็น ใช้เหตุผลกับเรื่องที่เกิด แต่พอเจอกับตัวเองถึงได้รู้ว่าเหตุผลมันใช้ไม่ได้
พอกันที ในเมื่อชอบคิดเอาเองฝ่ายเดียวก็เชิญคิดเองฝ่ายเดียวต่อไปเถอะ

กิฟ คับ ขอโทดด้วยน่ะคับ พี่ไม่อยู่ตอนน้องซิบมา 
เจอกันพรุ้งนี้น่ะคับ มีไรให้ช่วยกะซิบมา  ยัง เปงคนๆ นั้นเสมอ สุดแล้วแต่ คนอื่นจะคิดว่าพี่เปลี่ยนไป

ขุดนึดนึงก่อนไป

^^