กาลครั้งหนึ่ง เมื่อความฝันยังคงมีชีวิตอยู่เสมือนความจริง ในดินแดนแห่งความเมตตาของเทวีแห่งลูซิส ได้เกิดความรักต้องห้ามของชายหญิงคู่หนึ่งซึ่งมีความรักต่อกันอย่างเปี่ยมล้น ได้แก่ นักรบเกราะทองแห่งราชสำนัก  Sertz ซึ่งมีชื่อเล่นว่าอาร์ม และ DevilPriestz หรือ จอย เทพธิดาแห่งฤดูใบไม้ผลิ
     ความรักของเขาทั้งคู่นั้นไม่สามารถมีอยู่ได้ในความเป็นจริง เพราะคนและเทพธิดาย่อมไม่อาจอยู่ร่วมกันได้ แม้จะทำเช่นไร ความรักนั้นก็คงไม่มีวันเป็นความจริง..

"ถ้าเช่นนั้น... ทำไมเราต้องมาเจอกัน เธอรู้เหตุผลไหม? "
"ข้าเชื่อว่า ราชินีแห่งป่าไม้ คงไม่ได้หวังให้ข้ากำเนิดมา เพื่อพบเจอกับท่าน และรักกันแบบนี้.."
"ข้าเอง ก็เริ่มสิ้นหวังในการที่จะตามหาท่านในความฝันคืนแล้ว คืนเล่า..
ทุกครั้งที่ฝัน มักเริ่มต้นจากเสียงกรีดร้องของคนรักข้า ที่ถูกพิษของฟังค์กัสมรณะเล่นงานเข้าจนสิ้นใจ ค่ำคืนที่มืดมิดที่ข้าต้องเดินเดียวดายในป่าต้องสาป ตามหาพระอ้วน  Gangstar ผู้วิเศษในตำนานของลูซิสที่สามารถคืนชีพให้กับคนรักของข้าได้ จากนั้นก็จบลงที่ร่างงามของเธอ เทพธิดาแห่งฤดูใบไม้ผลิที่ปรากฎกายขึ้นกลางดงไม้มรกต และราวกับจะล้อเล่นกับมรณกรรมของคนรักข้า...  เรากลับรักกันจนได้ ในความฝันอันแสนเศร้านั้น.. เศร้า และ สุข ปนกันทุกค่ำคืน  ท่านเข้าใจความรู้สึกนี้หรือไม่... DevilPriestz"

แทนคำตอบ เธอให้รอยยิ้มบางๆ ปรากฎที่ริมฝีปาก และจางหายไปเหมือนทุกครั้งที่เขาต้องตื่นขึ้นมาเพียงลำพัง..


     ทุกๆ วันที่ 5 ของเดือน SertZ จะเดินทางมาที่ป่าต้องสาปทางตอนล่างของอาณาจักร เพื่อค้นหารากแมนเดรกที่ถูกสาป ด้วยความหวังจะนำไปทำพิธีเปิดความฝัน ฟันฝ่าอุปสรรคนานัปการไม่ว่าฝูงค้างคาวกระหายเลือดที่จ้องเล่นงานผู้คนที่ผ่านไปมาในป่านี้มาแต่โบราณ เงือกมนต์ที่คอยหลอกล่อผู้มาเยือนให้นั่งจิบน้ำชาผ่อนคลายและนำเข้าสู่โลกแห่งความตายเพื่อนำไปเป็นบริวาร สิงสาราสัตว์ ยักษ์มาร ต่างๆ ล้วนเป็นภัยอย่างยิ่ง ซึ่ง SertZ เองก๊ได้ตระหนักถึงภัยร้ายแรงต่อชีวิตเหล่านี้ แต่หาได้มีความครั่นคร้ามย่อท้อไม่ เพราะหากทำพิธีเปิดความฝันสำเร็จ เขาก็จะได้นำตัวเทพธิดาแห่งฤดูใบไม้ผลิอันเป็นที่รักมาอยู่ในอ้อมกอดของความเป็นจริงของเขาเสียที.. ความฝันกับความจริง ย่อมมีทางเชื่อมต่อกันได้
ฉับพลันร่างของ Sertz ก็กระตุกขึ้นอย่างสุดแรง ความเจ็บปวดพุ่งขึ้นมาอย่างท่วมท้น เขาจึงก้มลงดูที่เท้าซ้าย ใบไม้บางอย่างสีเขียวหม่นคลืบคลานรัดรอบเท้าเขาเอาไว้ ใบเรียวปรากฎหนามเล็กๆ จำนวนนับไม่ถ้วนงอกเงยออกมาทิ่มแทงจนเลือดอุ่นๆ สีแดงเข้มไหลริน พร้อมๆ กับสติสัมปชัญญะที่เริ่มลางเลือน ได้ยินเสียงกระซิบเบาๆ ที่ข้างหู ... ผู้ใดบังอาจค้นหาแมนเดรกที่ถูกสาป จะต้องพบกับความตาย ...


 
"เจ้าเข้าใจความจำเป็นของข้าใช่ไหม  DevilPriestz .. ที่ข้าต้องสังหารชายผู้นี้" ราชินีแห่งป่าต้องสาปตรัสขณะพริ้วกรายลอยผ่านศพอันน่าเศร้าส้อยของชายผู้ยึดมั่นในความรักนั้น

"...  ข้าทราบในเหตุผลของท่านดี พระมารดาแห่งป่าต้องสาป  เทพธิดาแห่งฤดูใบไม้ผลิเช่นข้า ย่อมไม่อาจจะมีความรักให้แก่ใครเพียงคนใดคนหนึ่ง และไม่อาจจะอยู่ร่วมกับผู้ใดได้ในความเป็นจริง
.
.
แต่หากท่านจะมีเมตตา  ข้าขอให้ท่านช่วยชุบชีวิตของเขา ผู้เป็นที่รักดังแก้วตาของข้า ผู้ที่ข้าไม่อาจตอบแทนความรักของเขาได้ ภายใต้รอยยิ้มบางๆ เสมอเหมือนไร้ซึ่งหัวใจของข้า เต็มไปด้วยความเจ็บปวด หากเราไม่อาจรักกันได้ในความเป็นจริง ได้โปรดให้ข้าสามารถมีเขาเป็นเพื่อนได้ในโลกแห่งความฝันนี้ด้วยเถิด... "


ด้วยความเมตตาของราชินีแห่งป่าไม้ SertZ จึงได้ถูกคืนชีพมาเป็น ซูลัน วิญญาณแห่งป่าลึก ที่มีความรักอันภักดีต่อ DevilPriestZ สุดหัวใจ
ในความรักนั้น บางครั้งก็มีหลายรูปแบบ.. แม้ข้าไม่อาจเคียงคู่ท่านได้ในความเป็นจริง แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้ไม่ใช่หรือ ... ว่าเราจะมีกันตลอดไป 

ข้ารักท่าน   SertZ....   


DevilPriestZ กระซิบเบาๆ กับซูลัน ข้าจะดูแลท่านอย่างดีตลอดไป... 

  ในรัชสมัยราชินีแห่งป่าไม้ที่ 2 ซูลันเป็นเพียงกระโหลกพุงโรแก้มป่อง ไม่ได้เดินแต่ลอยป่อยๆ มิใช่ผีน้อยน่ารัก ใช่ว่ามีเพื่อนเป็นแสนแต่ด้วยใจบริสุทธิ์เดินไปไหนมีคนรู้จัก นั่งลงดูโทรทัศน์อยู่ในวงจิบน้ำชา เกิดเมาคาเฟอีน คิดฝันยามตื่น อยากลงสมัครเป็นนายก หวังให้บ้านเมืองสงบจึงกระโดดลงไปเล่นการเมือง ออกทาบทาม จอยยี่ตัวกลมมาเป็นโฆษก อยากลบภาพสกปรกของนักการเมืองหน้าเก่าอาร์มมี่ ที่กินบ้านเมืองจนอ้วนลงพุง ขนาดที่ว่าแมนเดรกกับฟังก์กัสต้องเข้าเมืองมาใช้แรงงานแลกอาหารจนแทบตาย ซูลันนักการเมืองบริสุทธิ์ ขอพรกับรูปปั้นพระอ้วนผู้เป็นศาสดา ขอให้ทุกชีวิตคื้นชีพจากการตายทั้งเป็น ด้วยว่า "ซูลัน ตัวกลม จะเป็น"


กอล์ฟรู้ ว่า กวาง ต้องการแบบนี้มากกว่า

จบว่า "ซูลัน ตัวกลม จะเป็นนายก"