ลำบากใจเหลือเกินที่จะลืม ใครสักคน
ต้องใช้เหตุผลที่มีมากมาย ตั้งเท่าไหร่
เฝ้าบอกตัวเองไม่ให้จำแต่มันกลับลืม
เธอไม่ได้ ยังฝังใจอีก

มันห้ามใจไม่ไหวถลำลึกไปทุกที
ทั้ง ๆ ที่รู้ดีว่าเรารักกันไม่ได้

* แต่ใจมันเผลอรักไปแล้ว
เธอจะให้ฉันทำอย่างไร ช่วยบอกฉันที

** เกลียดใจตัวเอง ที่บังคับมันไม่ได้
กดดันในหัวใจ ทุกครั้งที่เราอยู่ใกล้กัน
เกลียดความหวั่นไหว ยิ่งห้ามเท่าไรยิ่งดึงดัน
ผิดด้วยหรือที่ ฉันจะรักเธอ (รักจนหมดหัวใจ)

มันเป็นเวรเป็นกรรม หรือว่าคำสาปของใคร
เข้าใกล้ทีไรก็ถุกผลักไสอยู่ทุกที
โทษชีวิตโทดดวงชะตา โทษดินโทษฟ้า
ไม่ปราณี ทุกวินาที ขอรักแต่เธอ