ตอนที่3คร้าบ
ตอนนี้สิ่งที่เจมเห็นคือภาพไอ้ผีริดสีดวงกำลังด๊อกแด๊กเต็มเมืองไปหมด
เจม:ไม่นี่มันไม่จริง อุบาทว์ อุบาทว์
วิทยุ:ปิ้ด...โอฮา~~~!!! โฮโฮะ ฮา ฮิ หะ โฮ ฮ้า~~~~~~~~~!!!!!!!!!
แล้วไอ้ผีริดสีดวง ก็เริ่มด๊อกแด๊กเข้มา เรื่อย เรื่อย เพราะมันเกลียดโอเปร่า
เจม:ไม่ไม่นะไอ้วิทยุมันผิด ไม่ใช่ตู
ไอ้ผีริดสีดวง:โฮก....อุ..เอียด....โลเออ่า(กุเกลียดโอเปร่า)
เจม:วิ่งว้อย!!!!
แต่เมื่อเจมวิ่งไปทางใหนก็เจอแต่กำแพงที่สร้างขึ้นมาอย่างไร้เหตุผล
เจม:แฮ่ก แฮ่ก วิ่งไปทางใหนก็เจอกำแพง(ปิ้ด แล้ววิทยุก็ร้องโอเปร่าอีก)
ไอ้ผีริดสีดวง:อัน...อุ..อัน(มันอยู่นั่น)
เจม:ไอ้วิทยุเวรกุไม่น่าเก็บมาเลย อ๊ะนั่นมันอพาทร์เม้นเปิดอยู่ด้วย
แล้วเจมก็วิ่งเข้าไปในอพาทร์เม้นเจมพบว่าในอพาทร์เม้นค่อนข้างมืดจนมืดสนิท
เขาก็เดินสำรวจดูแล้วเขาก็พบว่าห้องส่วนใหญ่มีรูปน้องแพนเค้กเต็มไปหมดสงสัยจะบ้าดารา แล้วเจมก็พบลูกกรง
เจม:อ๊ะมีอะไรอยู่อะดูเด้ะ(ว่าแล้วก็เอื้อมมือไปเก็บ)
แล้วเขาก็ถูกอะไรบ่างอย่างเหยียบที่มือแล้วพบว่ามันคือเด็กผู้หญิงเขาเลยพูดว่า..
โปรดทำใจอ่านตอนต่อไป...
