GMOย่อมาจากGeneticallyModifiedOrganismหมายถึงจุลินทรีย์พืชและสัตว์ที่มีการเปลี่ยนแปลงสารพันธุกรรม
โดยใช้เทคนิคทางพันธุวิศวกรรมคือมีการตัดต่อและปลูกถ่ายยีนจากสิ่งมีชีวิตหนึ่งไปสู่สิ่งมีชีวิตอีกชนิดหนึ่งหรือชนิดเดียวกันและยีนที่ถูกถ่าย
ทอดไปนั้นสามารถทำงานสร้างโปรตีนได้เช่นเดิม ดังนั้นการถ่ายยีนจึงทำให้สิ่งมีชีวิตที่ได้รับยีนนั้นเข้าไปสามารถแสดงลักษณะใหม่ที่ไม่เคยมี
มาก่อนได้ พืชที่ได้รับการถ่ายยีนเข้าไป เรียกว่า พืชตัดต่อยีน (Transgenic plant) และสัตว์ที่ได้รับการถ่ายยีนเข้าไปเรียกว่า สัตว์ตัดต่อยีน
(Transgenic animal) ซึ่งเทคโนโลยีในปัจจุบันประสบความสำเร็จอย่างมากในพืช (Transgenic plant) แต่ยังสามารถทำได้อย่าง
จำกัดใน สัตว์ (Transgenic animal)

GMOsในพืช
พืชตัดต่อยีนโดยทั่วไปจะมีชิ้นส่วนดีเอ็นเอหรือยีนหรือสารพันธุกรรมที่ได้รับการตัดต่อเพิ่มเติมเข้ามาในโครโมโซมพืชเพื่อให้ยีน
ดังกล่าวทำงานและแสดงออกได้ในพืช ยีนที่นำมาใส่ให้กับโครโมโซมพืช (ยีนเป้าหมาย) ได้มาจากจุลินทรีย์ชนิดต่าง ๆ เช่น แบคทีเรีย ไวรัส
และยีนจากพืชเอง ยีนที่นำมาใช้ถ่ายเข้าสู่พืช เพื่อปรับปรุงพันธุ์ ได้แก่ ยีนควบคุมแมลงศัตรูพืช ยีนต้านทานไวรัสพืช ยีนต้านทานสารกำจัดวัช
พืช ยีนควบคุมการสุกของผลไม้ยีนเปลี่ยนสีกลีบดอกไม้ยีนควบคุมคุณค่าทางโภชนาการของเมล็ดพืชและยีนควบคุมการผสมตัวเองกระบวนการ
สร้างพืชแปลงพันธุกรรมมีขั้นตอนมากมาย ตั้งแต่การแยกยีนให้บริสุทธิการเพิ่มปริมาณยีนการต่อเชื่อมยีนโดยการนำเอายีนจากพืชหรือสิ่งมีชีวิติ
อื่นที่มีอยู่แล้วในธรรมชาติมาเชื่อมต่อ การตรวจสอบผลสำเร็จของการเชื่อมต่อยีน และการเพาะเลี้ยงพืชที่ผ่านการถ่ายยีนดัดแปลง             
             การใช้เทคโนโลยีการตัดต่อยีนมีผลให้นักวิทยาศาสตร์สามารถดัดแปลงสิ่งมีชีวิตโดยเฉพาะอย่างยิ่งพืชไร่
ที่มีความสามารถในด้านต่าง ๆ ดังนี้
                 1. ทนทานต่อแมลง โรคและเคมีภัณฑ์กำจัดวัชพืช
                 2. มีคุณค่าทางโภชนาการเปลี่ยนแปลงไปในลักษณะที่สมบูรณืขึ้น ดีขึ้น และมีองค์ประกอบทางกายภาพที่ช่วยให้เตรียมเป็น
                     ผลิตภัณฑ์อาหารได้ง่ายขึ้น
                 3. ทนทานต่อสภาพดินฟ้าอากาศ     

          การแปลงพันธุกรรมโดยใช้วิธีการตัดต่อยีนหรือพันธุกรรมส่วนใหญ่จะอยู่ในแวดวงของบรรดาพืชไร่มากกว่า
ที่จะเป็นสัตว์หรือพันธุพืชกลุ่มอื่นในปัจจุบันมีพันธุ์พืชนับได้หลายพันสายพันธุ์ที่กำลังถูกตัดต่อยีนอยู่ในห้องปฏิบัติ
การทางเทคโนโลยีชีวภาพทั่วโลก การพัฒนางานทำนองนี้ทำกันในห้องปฏิบัติการในมหาวิทยาลัยและหน่วยงานภาค
รัฐในประเทศไทยบ้าง แต่ไม่มากนัก ขณะนี้มีพันธุ์พืชแปลงพันธุกรรมนับพันชนิดอยู่ในขั้นตอนการทดสอบภาคสนาม
ทั่วโลกโดยส่วนใหญ่อยู่ในสหรัฐอเมริกาและนับเป็นจำนวนสิบที่ผ่านการทดสอบภาคสนามขั้นตอนสุดท้ายจนกระทั้ง
ได้รับการจดทะเบียนการค้าไปเรียบร้อยแล้ว

        GMO แบ่งออกเป็น 2 กลุ่มใหญ่ ๆ คือ พวกที่ใช้ยีนทางพืชด้วยกันกับพวกที่ใช้ยีนจากสิ่งมีชีวิตอื่น ๆ
ตัวอย่างเช่น
       -   มะเขือเทศสุกช้า (Flavor saver) ช่วยป้องกันการเสียหายของมะเขือเทศสุกจากการขนส่ง ยีนดังกล่าวเป็นของพืชเอง
ดังนั้นจึงได้รับความเห็นชอบให้นำมาใช้เป็นผลิตภัณฑ์แรกในสหรัฐอเมริกา
       - ถั่วเหลืองต้านทานสารกำจัดวัชพืช (Roundup Ready) และข้าวโพดต้านทานแมลง (Bt corn) ใช้ยีนจากแบคทีเรีย

GMOs ในสัตว์
จุดประสงค์ของการศึกษา และผลิตผลิตภัณฑ์ที่ผ่านการตัดต่อเปลี่ยนแปลงยีนในทางสัตว์มีอยู่ 3 ประเด็นหลัก คือ
                    1. เพื่อเพิ่มผลผลิตปศุสัตว์ เพิ่มคุณภาพผลิตภัณฑ์จากสัตว์และทำให้ปศุสัตว์มีความทนทานต่อโรคเพิ่มขึ้น
                    2. เพื่อผลิตยารักษาโรค ชีวภัณฑ์ และอวัยวะสำหรับมนุษย์
                    3. เพื่อผลิตวัคซีนเพื่อป้องกันและรักษาโรค

1. GMO เพื่อเพิ่มผลผลิตปศุสัตว์ เพิ่มคุณภาพผลิตภัณฑ์จากสัตว์ และทำให้ปศุสัตว์มีความทนทานต่อโรคเพิ่มขึ้น

1.1 การเพิ่มผลผลิตปศุสัตว์
1) สุกร มีการฉีดยีนของฮอร์โมนเร่งการเจริญเติบโต (growth hormone)
     ข้อดี : สุกรโตเร็วขึ้น และมีขนาดใหญ่กว่าปกติ 2-3 เท่าตัว
     ข้อเสีย : สุกรมีปัญหาเรื่องขาและข้อ ทำให้สุกรเดินกระเผลก หรือเดินไม่ได้
2) โคนม มีการใช้ฮอร์โมนเร่งการเจริญเติบโต (bovine somatotropin, bST)
     ซึ่งได้จากการตัดต่อยีนแล้วใส่เข้าไปในแบคทีเรียเพื่อแบคทีเรียผลิต และทำการสกัดเพื่อนำไปฉีดในโค
     ข้อดี : ทำให้โคนมผลิตน้ำนมได้มากกว่าปกติประมาณ 10-30%
     ข้อถกเถียง : ยังไม่มีการศึกษาถึงผลกระทบ แต่ปกติแล้วโคนมจะมีการหลั่งฮอร์โมนตัวนี้อยู่แล้ว
     ถ้ามีการฉีดฮอร์โมนตัวนี้อาจทำให้มีการหลั่งฮอร์โมนตัวนี้เพิ่มขึ้น ซึ่งอาจจะมีผลกระทบต่อผู้บริโภค
 
3) สุกร เร่งการเจริญเติบโต และเพิ่มปริมาณเนื้อแดง โดยการใช้ฮอร์โมน parcine somatotropin (pST) 
4) แกะ เพื่อคุณภาพ ความแข็งแรง และทนทานของขนแกะประเทศออสเตรเลียได้ทำการฉีดยีนของเคอร์ราติน (keratin) เพื่อสร้าง
     transgenic sheep 
 
1.2 การผลิตสัตว์ให้มีความทนทานต่อโรคเพิ่มขึ้น
1) มีการตัดต่อยีนที่ทำให้สัตว์สร้างภูมิคุ้มกันได้ดีขึ้น
2) มีการตัดต่อยีนที่ทำให้ดื้อต่อเชื้อโรคนั้น ๆ ในสัตว์นั้น ๆ โดยยีนเฉพาะ และยีนที่มีขั้วตรงข้ามกับเชื้อที่จำเพาะ (hammer head
    ribozyme) เพื่อทำลายเชื้อไวรัสที่เข้ามาในเซลล์ ตัวอย่างของโรคคือ โรคมะเร็งเม็ดเลือดขาวในโคและโรคปากและเท้าเปื่อย
 
หมดแร้ว น้อยนะนิ - *-

สมาคมเรา มีความรู้ ด้วยหรอ

จุลินทรีอะไร นั้น 

แวะมาขุดให้นะคะ