ปรัชญา : ในความเป็นมนุษย์ (ในโลกแห่งปัจจุปัน)
- แข่งขัน (ตั้งแต่เกิดจนตาย)
- ไข่วคว้า (อำนาจ ตำแหน่ง ฯลฯ)
- เงินทอง (กลายเป็นสิ่งที่คนเราเปลี่ยนไป ทางด้านจิตใจ)
ปล...ทั้งหมดที่ว่าเป็นสิ่งที่ถูกแล้วรือ ที่เราจะต้องมีสิ่งเหล่านั่น ถ้าเราแค่รู้สึกถึงจุดยืน และ หาความสุขที่พอเพียง มันจะดีกว่าไหม
....ยูซุป....สถานะ ไร้ตัวตน เพระกำลังสับสน กับ การดำเนินชีวิตว่าจะไปตามกระแสของคนหมู่มาก หรือ ยึดแนวทางที่เราวางไว้เองดีไหม (แต่ถ้าทำตามแนวทางของตัวเองอาจทำให้คนหลายๆคนไม่พอใจได้)
.....ความสันติสุขจงมีแด่ท่าน......
ในความเป็นมนุษย์ (ไม่ว่าจะอยู่ในช่วงเวลาใด)
- แข่งขัน (เพื่อให้รู้ว่าเรายังมีลมหายใจ)
- ไข่วคว้า (อำนาจ ต่ำแหน่ง เพื่อให้สามารถบ่งการความอยุติธรรมให้เป็นความยุติธรรมสำหรับเรา)
- เงินทอง (ไม่เคยเปลี่ยนใครได้ นอกเสียจากคน ๆ นั้น จิตใจไม่ดีอยู่แล้ว เงินเป็นเพียงสิ่งกระตุ้นให้คน ๆ นั้นแสดงนิสัยที่แท้จริงออกมา)
ปล. ไม่มีคำว่าถูกสำหรับคนที่คิดต้องกันข้าม
ไม่มีคำว่าผิด สำหรับคนที่คิดเหมือนกัน
จุดยืนเป็นเพียงแนวทางให้เราดำเนินตาม แต่สถานการณ์เฉพาะหน้าสำคัญกว่า
แก้สถานการณ์เฉพาะหน้าได้ดี นั้นคือคนเก่ง
...ซาตาล(ฉายาที่ได้มาเมื่อสมัยเคยประสบปัญหาแบบพี่)... เคยสัปสน
ทุกสิ่งล้วนไม่มีตัวตน <<<(พุทธสุภาษิต) อารมณ์และความรู้สึก ที่เคยมี สักวันมันจะเป็นแค่อดีต
ปัญหามีกันทุกคน อยู่ที่ว่า เราจะทนอยู่กับมันได้ไหม
ในขณะที่เราเจอปัญหาที่คิดว่าใหญ่หลวง และแก้ไม่ได้
แต่อาจเป็นปัญหาที่คนบ้างคนเคยเจอและเห็นว่ามันเป็นเรื่องธรรมดา
จงมองด้วยมุมมองใหม่ ทุกสิ่งเป็นเรื่องธรรมดา
แต่สักวันทุกอย่างก็จะผ่านพ้นไป (สู้ โวย)(ยิ้มไว้~ โลกจะแตกก็ยิ้มไว้~) ยิ้มสู้เขานะพี่
^^ (จากน้องสาวที่เคยระทมกับชีวิตมาแล้ว ...ซาตาล...)
