ประท้วงให้เจดไปกะลุงเบนด้วยกัน... 

     หัวเราะ ออกมาอย่างสะใจ .... 555555555555555555555555555555555555555555555555555555+
 หมดเวร หมดกรรม สักที ...

เอ้ย!!พี่มาสรุปเรื่องอย่างนี้เลยหรอครับ

หลังจากนั้น ด.ช.กีระวัฒน์ ดิเลก์ดนสา (เจด)ก็เปิดคอมพิวเตอร์ขึ้นมือขวาจับที่เมาส์มือซ้ายแคะจมูกเล่น(โหอนาถจริงๆชีวิตมัน)และเริ่มดับเบิ้ลคลิ๊กที่วุ้นตัวเขียวๆหลังจากนั้นก็รอโหลดแพชของเกมนี้เมื่อเข้าสู่เกมเจดก็เดินทางไปเก็บเลเวลตามปรกติแต่ระหว่างที่เล่นเกิดเหตุการณ์ที่หาคำบนนยายใดใม่ได้ เจดถูกจอคอมพิวเตอร์ดูดเข้าไปในเครื่อง พระเจ้าช่วยกล้วยทอด มันอะไรกันนี่จากนิยายเด็กเด็กกลายเป็นกลายเป็นหนังแอ็คชั่นไปแล้ว เมื่อเจดรู้สึกตัวอีกทีเจดก็เห็นสภาพที่ไม่ค่อยคุ้นตาข้างหน้ามันเลืองลางมากเจดจึงถอดแว่นสายตาออก(เล่นเกมมากจนสายตาสั้น)เขาชะงักทันทีเบื้องหน้าของเขาคือทัศนียภาพที่ดูแล้วเหมือนคุ้นตาแต่ไม่คุ้น เจดดีใจมากไปนิดจึงวิ่งไปรอบๆบริเวณนั้นและได้เจอกับ หญิงสาวหมวกสีรุ้งที่นอน(นั่ง)อยู่ที่ใต้ต้นไม้เจดรู้จักเขาแต่เขายังงงงงว่าทำไมจึงรู้จักเด็กคนนั้นเจดเดินเข้าไปหาเสียงเท้าที่เหยียบหญ้า จนมีเสียงทำให้หนูน้อยหมวกรุ้งสะดุ้งตื่นขึ้นมา"หวัดดีจ้ะเจด"...

ปล.เนื้อเรื่องมันพาไปให้เป็นอย่างนี้นะครับเพราะไม่รู้จะต่อยังไงดี ขอโทษและขอบคุณครับ

     แสดงว่า เจด เค้าเข้ามาแล้วไม่ยอมเริ่ม การฝึกฝนอ่ะเด่ะ .. ถ้าเริ่มการฝึกก่อน ก็จะต้องเจอทหารก่อนเพื่อน นะ ...
 

แล้วเจตก้นึกได้อ่า นี่คือโลกแห่งความฝันนั้นเอง

แล้วเจดจึงค่อยๆหลับตาแล้วนั่งลงพร้อมกับมองขึ้นไปบนฟ้าแร้วพูดขึ้นว่า

ปล.ไม่รู้จาแต่งไงดีเอาเปงบรรยายบรรยากาศไปก่องแร้วกัน

แสงส่องลงมาพร้อมๆกับลุงเบนในชุดนางฟ้าที่กำลังลอยลงมา ลุงเบนก็ใด้พูดขึ้นว่า "ใหนคราวก่อนตะเองบอกว่า จะใม่ยอมพึ่งพาแสงสว่างแล้วใงล่ะยะ เชอะ งอลๆ " ลุงเบนพูดพร้อมทำท่าสะดีดสะดิ้งใปมา...