ด้วยความงงของโดราเอม่อน(ต่อไปขอเรียกว่า"ม่อน"นะครับรวบรัดดี)จึงหยิบคอปเตอร์ไม้ไผ่ขึ้นมาและบินออกไป แต่!!!คอปเตอร์ไม้ไผ่เสียจึงตระโกนไปว่า"โนบิตะ~อยู่หนาย~~~"...

  ทำไปได้ตู

    สิ้นเสียงระเบิด.. แสง-ควัน หายไป .. สิ่งที่อยู่เบื้องหน้าของเจดมีเพียงความว่างเปล่า ไม่มีแม้เงาของวัตถุสีน้ำเงิน ..
 (ปล่อยแมวกลับบ้านเต๊อะ) กลับกลายเป็นสายตาจำนวนมากที่จับจ้องมาที่เค้า เหมือนจะกลืนกินเพราะ .. คิดว่าเค้าเป็นต้นเหตุของ
 ความผิดปกติที่เกิดขึ้น ... เจดหน้าซีดเผือด พยายามหาหนทางออกไปจากยรรยากาศแบบนี้ ... ทำยังไงดี เจดนึกในใจ ...

ทันใดนั้นเจดก้อถูกคนเฝ้าบอร์ดโยนออกไป......อยู่ที่บอร์ดสมาคม

ทั้งลุงเบนและเจตต่างคนต่างมองตาและทำหน้าตาหวานซึ้งใส่กันและกัน...

ปล.น่าเอาเจตใปสร้างเป็นNPCนะ เอาใปยืนใว้แถวๆลุงเบน

แล้วเจตก้พูดว่าลุงเบนลุงเยียบเท้าผมอยู่...

       นี่มันความฝันหรือความจริงกันแน่ ... เจดเริ่มตระหนัก ... ขณะเดียวกัน เจ้ไก่น้อยของลุงเบนก็ปรี่เข้ามาหมายจะจิกเจด

  ปล. เพื่อนๆ คนไหนที่ยังไม่ได้โหวตจีเอมอาสา หรือยังไม่มีจีเอมในดวงใจ ฝากโหวตให้ผมด้วยนะค้าบ

แต่จิงๆแล้วมันไม่ใช้ไข่มันเปงลูกอันทะของไก่ตัวผู้....

(พวกพี่เป็นปลาหรอครับแต่งมาขนาดนี้อ่ะ)

ไก่จึงร้องเสียงหลงออกมา"กระต๊าก~กระต๊าก~แต๊ก~~"(ดูแล้วอนาถจริงๆ)ด้วยความไม่รู้ตัวของเจดเจดจึงกำแน่นกว่าเดิมจน...