ยื้อ โปเตโต้
แค่ฝันว่าเธอจากไป …
ก็ร้ายแรงเกินกว่าหัวใจคนจะทนรับไหว
ฉันจะไม่ยอมปล่อยมือเธอ…
แม้ว่าต้องเจอสิ่งใดๆ…ตราบที่ฉันยังคงหายใจ
ต่อให้เป็นกฎเกณฑ์ของฟ้า …
ต่อให้นี้คือโชคชะตา
จะขีดเขียนให้มันเปลี่ยนไป…
เพียงเธอกอดฉันไว้…ก็ไม่ต้องกลัวสิ่งใด
จะยื้อทุกทาง…กีดขวางเส้นทางนั้น
ทางที่มันจะทำให้เธอและฉันต้องห่างไกล
ชีวิตที่มี…ไม่คิดเสียดาย…จะยังไงไม่ยอมเสียเธอ
แค่ฝันว่าเธอจากไป …
ก็ร้ายแรงเกินกว่าหัวใจคนจะทนรับไหว
ฉันไม่มีทางปล่อยมือเธอ…
ให้ไปเจอสิ่งร้ายๆ…ตราบที่ฉันยังคงหายใจ
ต่อให้เป็นกฎเกณฑ์ของฟ้า …
ทุกสิ่งแม้มีวันเลิกรา
แต่จะเขียนให้มันเปลี่ยนไป…
เพียงเธอกอดฉันไว้…ก็ไม่ต้องกลัวสิ่งใด
จะยื้อทุกทาง…กีดขวางเส้นทางนั้น
ทางที่มันจะทำให้เธอและฉันต้องห่างไกล
ชีวิตที่มี…ไม่คิดเสียดาย…จะยังไงไม่ยอมเสียเธอ
วอนให้ท้องทะเล วอนให้ลมและดาว
เป็นพลังให้ฉันก้าวผ่านไป
สิ่งสุดท้ายที่มี เป็นดังลมหายใจ…
ปล่อยให้ฟ้าพาไปไม่ได้
ทุกสิ่งทุกอย่างมีเลิกรา
มันเป็นไปตามกาลเวลา
มีพบมีพรากมีจากไป
คงต้องยอมทำใจ คงต้องยอมเสียใจ
จะยื้อทุกทาง…กีดขวางเส้นทางนั้น
ปล่อยมันให้เป็นไป ชีวิตที่มีไม่คิดเสียใจ
จะยังไง ไม่ยอมเสียเธอ..
