โอยไม่ได้แต่งต่อซะนานเลย ต่อเลยครับ
บทที่ 10
ณ ที่แห่งหนึ่งซึ่งอยู่ในป่าลึก มีหมู่บ้านอยู่หมู่บ้านหนึ่ง ในบ้านหลังหนึ่ง ซึ่งมืดมิด มีเพียงแสงไฟจากเทียนเพีงเล่มเดียวเท่านั้น
มีสิ่งมีชีวิตที่ตัวใหญ่แข็งแรงกว่ามนุษย์ นั่งรวมกันอยู่กว่า 10 ตัว "อาซูร่า นั่นเองงง~~" "คราวนี้เราจะอย่างไรดีละ ท่านผู้ใหญ่บ้าน"
อาซูร่าตนหนึ่งถาม "ข้าก็ไม่รู้เหมือนกัน....."ผู้ใหญ่บ้านเงียบไปซักพัก"จะต้องฝึกให้คนในหมู่บ้านรู้จักป้องกันตัว" อาซุร่า อีกตน เสนอความคิด
"อืม~~..." "ว่าแต่ตอนนี้พวกมนุษย์พวกมันจะต้องจัดเตรียมกองทัพอยู่แน่เลย" "งั้นเราจะลองส่งศิษย์เราไปสอดแนมมาให้"
1 ช.ม. ต่อมา
"เฮ้ออออ~~ เราไปไหนต่อดี" ซิลเวอร์ถาม "วันนี้ไม่มีอะไรทำไปเดินเล่นตลาดกันเหอะ" "ก็ดีนะ" "งี้ ฉันไปด้วยละกัน"
"ไม่เอาละ ฉันไม่ไปนะ ร้อนตับจะระเบิด " "ฉันไม่ไปด้วยก็แล้วกัน"
"อื้อ งั้นคนที่จะไปกับฉันก็มี ฉัน ดีเน่ อากิโตะ ส่วนพวกทีไม่ไปก็มี ชินอิจิ ยูกิ" "งั้นไปละนะ อยู่บ้านดีๆอย่าซนละ ชินอิจิ ยูกิ"
"ไอบ้า!!ฉันไม่ใช่เด็กนะโว้ย ไม่ซนหรอกน่า ปัดโธ่" จากนนั้นซิลเวอร์ก็เดินมาถึงตลาด " ทำไมวันนี้ที่ตลาดทำไมเงียบจังเลยละ" ซิลเวอร์ถาม
"สงสัยวันนี้ตลาดหยุด =_= " ดีเน่ ตอบ"อ้าว!! งั้นที่ชินอิจิ กับ ยุกิ ไม่มาก็แปลว่ามันรู้นะสิว่าตลาดหยุด"
"ใช่" ดีเน่ กับ อากิโตะ ตอบเป็นเสียงเดียวกัน
ผ่านไป 10 นาที ณ หน้าโรงแรมเรดคริพ
"ก๊ากกกกกก ฮ่าๆๆๆๆ ไงละ อยู่มาตั้งนานยังไม่รู้อีกว่าตลาดหยุด ก๊ากๆๆ"ชินอิจิ หัวเราะลั่น "เฮ้ย!!พอแล้วเดี๋ยวปั๊ดเอาขวานให้คาบซะนี่"ซิลเวอร์พูดด้วยความโมโห
"ตลาดก็หยุด งั้นเราจะไปทำไรดีล่ะ " คราวนี้ชินอิจิเป็นคนถาม "ไปนั่งเรือเล่นสิ " "น่าสนุกดีฉันไป" "งั้นฉันก็ไป" "ไปด้วยนะ" "ฉันก็ไปด้วยแล้วกัน" "งั้นไปด้วยดีกว่าอยู่คนเดียวเหงา"
"โอ้ ที่ชายหาดแดดแรงจัง รู้งี้น่าจะทาครีมดันแดดมาด้วยซะก็ดี " ยูกิกับซิลเวอร์ บ่น จนชินอิจิรำคาญ "ว้ากกกกๆๆๆๆๆ!!พอได้แล้วตับจะแตกยังมาบ่นอีก"
"อ๊ะ นั่นไงเรือของไปว์อาโนว์ " "โห!!ใหญ่จัง" จากนั้น อากิโตะ ได้เดินไปขอขึ้นเรือ "5 คนครับจะไปโบสถ์เมทัลลิกาน่า" "ได้เลยไอหนู"
"แต่ว่าเราไม่ได้นั่งเรือลำใหญ่ไปนะ" "ทำไมละครับ
" อากิโตะถาม "ก็....เอ่อ....ก็เรือมันรั่วนะ" "
งะ..งะ..งั้น มีเรือลำอื่นไหมครับ"
"แหม่!!ต้องมีอยู่แล้วสิ" "งั้นเรือลำนั้นคนละเท่าไหร่ครับ" "500 บิลล่า" "(ในใจ)เห้ย!! 500 บิลล่า เนี่ยนะปกติตั้ง 5000 พันบิลล่าแน่ะ นาสงสัยแหะ เอาเถอะขึ้นก็ขึ้นฟร่ะ"
"งั้นตกลงครับ" "งั้นไปเรียกเพื่อนมาเลย ฉันจะไปรอที่ท่า" อากิโตะจึงไปเรียกเพื่อนมาที่ท่า "นี่ไง!!ลำนี้แหละ" "ไหนครับ ผมไม่เห็นจะมีเรือเลยซักลำนิครับ"
"ก็ตรงนี้ไงชะโงกหน้าออกมาสิ" อากิโตะ กับคนอื่นจึงชะโงหน้าออกไปดู "แว้ก!! นี่มันเรือหรือว่าเศษไม้ครับท่านกัปต้านนนนนน"
"ก็เรือพายไง ไม่รู้จักรึไง อืม~~ คนละ 500 มี 5 คนรวมเป็น2000 บิลล่า "ทุกคน(ในใจ)เฮ้ย!!นี่มันกินนำทะเลจนสมองฟ่อแล้วรึไงว่ะเนี่ย แค่นี้ยังนับผิด"
"กัปตัน ครับ คือ เรา 5 คน คนละ 500 บิลล่า ก็ต้องร่วมเป็น 2500 บิลล่าสิครับ"อากิโตะถามด้วยความหวังดี
"อุแหม่!!คิดว่าเลขง่ายๆแค่นี้ฉันจะผิดหรืออย่างไร ปั้ดโธ่!! 2000 ก็ 2000 ซิฟร่ะ เอ้าขึ้นเรือไปได้แล้ว พายไปเองนะ เพราะเรือนี้นั่งได้แค่ 5 คน"
"ทุกคน(ในใจ)เราคงสิ้นบุญก็วันนี้แหละ
" แล้วทุกคนนก็ลงเรือและพายไปที่โบสถ์เมทัลลิกาน่า
แต่หารู้ไม่ว่าข้างหน้าจะมีอุปสรรคอะไรขว้างกั้นอยู่
จบแล้วครับรอบทต่อไปได้เล้ย
เป็นไงล่ะ ซิลเวอร์พูด "โธ่ ใครจะไปรู้เล่า" อากิโตะ แย้ง 
